Ketamina

Ketamina jest szybko działającym ogólnym środkiem znieczulającym i antagonistą receptora NMDA, stosowanym do indukcji znieczulenia podczas procedur diagnostycznych i chirurgicznych, zazwyczaj w połączeniu z relaksantem mięśniowym. Jest to związek, który został pochodny od fencyklidyny w 1962 roku w poszukiwaniu bezpieczniejszego środka znieczulającego o mniejszych efektach halucynogennych.

Ketamina jest środkiem znieczulającym dysocjacyjnym, który ma pewne efekty halucynogennych. Zniekształca ona percepcję wzroku i dźwięku, sprawiając, że użytkownik czuje się odłączony i niekontrolowany. Jest to środek znieczulający do iniekcji, o krótkim czasie działania, stosowany zarówno u ludzi, jak i zwierząt.

Ketamina indukuje stan znieczulenia dysocjacyjnego, stanu podobnego do transu zapewniającego ulgę w bólu, sedację i amnezję. Wyróżniającymi cechami ketaminy jako środka znieczulającego są zachowane oddychanie i odruchy dróg oddechowych, stymulowana funkcja serca z podwyższonym ciśnieniem krwi i umiarkowanym rozszerzeniem oskrzeli. W niższych, subanestetycznych dawkach, ketamina jest obiecującym środkiem przeciwbólowym i przeciwdepresyjnym.