Interferon beta-1b

Interferon beta-1b to białko należące do grupy interferonów, które mogą być naturalnie wytwarzane przez organizm i wspomagać go w walce z wirusami oraz innymi zagrożeniami. Jest to forma rekombinowanego ludzkiego interferonu stosowanego do spowolnienia postępu rzutowo-remisyjnej i wtórnie postępującej postaci stwardnienia rozsianego (SM), a także do zmniejszenia częstości występowania objawów klinicznych.

Interferon beta-1b działa poprzez zrównoważenie ekspresji pro- i przeciwzapalnych czynników w mózgu, a także redukuje liczbę komórek zapalnych, które przekraczają barierę krew-mózg. Ogólnie rzecz biorąc, terapia interferonem beta prowadzi do zmniejszenia stanu zapalnego neuronów. Ponadto, wydaje się, że zwiększa produkcję czynnika wzrostu nerwów i w konsekwencji poprawia przeżycie neuronów.

Interferon beta-1b jest dostępny tylko w formach do iniekcji i może powodować reakcje skórne w miejscu iniekcji, które mogą obejmować martwicę skóry. Reakcje skórne różnią się znacznie w swoim obrazie klinicznym. Zwykle pojawiają się w ciągu pierwszego miesiąca leczenia, chociaż ich częstość i znaczenie zmniejszają się po sześciu miesiącach leczenia. Reakcje skórne są bardziej powszechne u kobiet. Łagodne reakcje skórne zwykle nie przeszkadzają w leczeniu, podczas gdy martwice pojawiają się u około 5% pacjentów i prowadzą do przerwania terapii.

Wiele pacjentów zgłasza objawy grypopodobne kilka godzin po przyjęciu interferonu beta, które zwykle ustępują w ciągu 24 godzin, a objawy te są związane z tymczasowym wzrostem cytokin. Ta reakcja zwykle znika po 3 miesiącach leczenia, a jej objawy można leczyć za pomocą dostępnych bez recepty niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen, które zmniejszają gorączkę i ból.