Insulina glulizynowa

Insulina glulizynowa to szybko i krótko działający analog insuliny ludzkiej, który jest produkowany metodą rekombinacji DNA z wykorzystaniem bakterii Escherichia coli (E. coli). Różni się od insuliny ludzkiej obecnością w pozycji B3 lizyny zamiast asparaginy oraz w pozycji B29 kwasu glutaminowego zamiast lizyny.

Insulina glulizynowa charakteryzuje się wcześniejszym początkiem i krótszym czasem działania niż insulina ludzka. Początek działania następuje w ciągu 10-20 minut od podania, a szczyt działania lek osiąga około 30–40 minut od podania. Czas działania wynosi około 2 godziny, po 4-6 godzinach całkowicie znika z organizmu. Siła działania po podaniu dożylnym jest równa zwykłej insulinie ludzkiej.

Insulina glulizynowa stosowana jest w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy. Pobudza obwodowy wychwyt glukozy, wywiera działanie anaboliczne i zmniejsza katabolizm. Jest stosowana w postaci wstrzyknięć, jako lek hipoglikemizujący w leczeniu cukrzycy u dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia. Insulinę glulizynową podaje się dożylnie lub najczęściej podskórnie – w ramię, udo lub powłoki brzuszne. Początek działania jest najszybszy przy podaniu w powłoki brzucha. Ze względu na czas działania jest często stosowana w intensywnej insulinoterapii. Podawana jest bezpośrednio przed posiłkiem (nie dłużej niż 15 minut), w trakcie lub bezpośrednio po nim (nie dłużej niż 20 minut).