Hialuronidaza ludzka

Hialuronidaza ludzka to enzym, który poprawia wchłanianie i rozprzestrzenianie się płynów, leków i środków kontrastowych podawanych dożylnie. Działa poprzez hydrolizę kwasu hialuronowego, jednego z głównych składników tkanki łącznej, która stawia opór dyfuzji płynów przez tkanki. W wyniku działania hialuronidazy zwiększa się dystrybucja i absorpcja leków podawanych miejscowo lub dożylnie.

Hialuronidaza ludzka jest produkowana przez genetycznie zmodyfikowane komórki jajnika chomika chińskiego (CHO), które zawierają plazmid DNA kodujący rozpuszczalny fragment ludzkiej hialuronidazy (PH20).

Działanie hialuronidazy zostało po raz pierwszy opisane w 1936 roku i nazwane w 1939 roku. Wczesne badania nad hialuronidazą zidentyfikowały ją jako “czynnik rozprzestrzeniający”, który pozwalał na zwiększenie przepuszczalności tkanki łącznej. Hialuronidaza była używana w środowisku chirurgicznym przez co najmniej ostatnie 60 lat, aby poprawić dyfuzję miejscowych znieczuleń.

Hialuronidaza jest szybko degradowana i dezaktywowana w organizmie. Dlatego, aby rozpuścić wypełniacz kwasu hialuronowego, należy podać wystarczającą ilość hialuronidazy blisko wypełniacza. Jeśli wypełniacz jest umieszczony podskórnie, wstrzyknięcie hialuronidazy do samego wypełniacza może pomóc, ale jeśli wypełniacz jest umieszczony w naczyniu krwionośnym, wystarczy wstrzyknąć hialuronidazę w pobliżu naczynia, zamiast do samego wypełniacza.

Reakcje alergiczne są częstym skutkiem ubocznym hialuronidazy. Większość reakcji alergicznych na hialuronidazę jest miejscowa, ale w rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje ogólnoustrojowe. Ponieważ większość reakcji alergicznych na hialuronidazę to reakcje nadwrażliwości natychmiastowej, zaleca się wykonanie testów skórnych przed użyciem. Jednak niektórzy pacjenci doświadczają opóźnionych reakcji alergicznych, które testy skórne mogą nie przewidzieć.