Werteporfina

Werteporfina to substancja czynna, która składa się z mieszaniny równie aktywnych izomerów monokwasów pochodnych benzoporfiryny (BPD-MA): BPD-MAC oraz BPD-MAD w stosunku 1:1. Jest to lek aktywowany przez światło i uwrażliwiający na działanie światła. Podawana w zalecanej dawce nie jest cytotoksyczna, natomiast po jej aktywacji przez światło w obecności tlenu powstają związki cytotoksyczne. Wzbudzony tlen atomowy powoduje uszkodzenie struktur biologicznych w zakresie swojej dyfuzji, co prowadzi do niedrożności miejscowych naczyń, uszkodzenia komórek, a w pewnych warunkach do ich śmierci.

Wybiórczość terapii fotodynamicznej (PDT) z zastosowaniem werteporfiny opiera się na zlokalizowanej ekspozycji na światło oraz na wybiórczym i szybkim wychwycie i zatrzymywaniu werteporfiny przez szybko proliferujące komórki, w tym komórki śródbłonka nowo tworzących się naczyń naczyniówki.

Werteporfina jest stosowana w terapii fotodynamicznej. Zabieg polega na dożylnym podaniu werteporfiny w dawce zwykle stosowanej 6 mg/m2 ciała. Następnie po upływie kwadransa od rozpoczęcia infuzji werteporfiny rozpoczyna się aktywacje leku światłem (światło czerwone, długość fali 689 nm).

Werteporfina jest przeciwwskazana u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób cierpiących na porfirię. Porfiria to zespół schorzeń które wynikają z zaburzeń w działaniu enzymów w procesie syntezy hemu. Najczęściej porfiria ma podłoże genetyczne, ale zdarza się że jest wywoływana przez czynniki zewnętrzne na przykład leki.