Siedmiowodny siarczan magnezu

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Siedmiowodny siarczan magnezu – jedna z postaci magnezu, czyli podstawowego pierwiastka niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez bierze udział w ponad 300 reakcjach enzymatycznych. Ponadto jest niezbędny do syntezy węglowodanów, lipidów, kwasów nukleinowych i białek, a także do różnych funkcji układu nerwowo-mięśniowego i sercowo-naczyniowego. Magnez wpływa również na gospodarkę mineralną kości, procesy termoregulacji i ciśnienie tętnicze krwi. Wskazaniem do stosowania siedmiowodnego siarczanu magnezu jest leczenie niedoborów magnezu w potwierdzonej hipomagnezemii; zapobieganie i leczenie hipomagnezemii u pacjentów żywionych pozajelitowo; częstoskurczu torsade de pointes; kontrola i zapobieganie napadom w ciężkim stanie przedrzucawkowym oraz kontrola i zapobieganie nawrotom napadów w rzucawce. Ponadto lek stosuje się w nerwicy przebiegającej z pobudzeniem psychoruchowym, stanach drgawkowych wywołanych niedoborem magnezu w przebiegu padaczki, kłębuszkowego zapalenia nerek lub niedoczynności tarczycy; łagodnych i średnio ciężkich napadach astmy oskrzelowej, zatruciu solami baru, stanach po zawale serca, zaburzeniach rytmu serca oraz wspomagająco w chorobach układu krążenia. Doustnie również jako lek przeczyszczający. 

Siedmiowodny siarczan magnezu dostępny jest w postaci proszku i roztworu do wstrzykiwań. 

Możliwe działania niepożądane: hipermagnezemia, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, depresja oddechowa, nudności, wymioty, senność, dezorientacja, śpiączka, niewyraźna mowa, podwójne widzenie, utrata odruchów ścięgien z powodu blokady nerwowo-mięśniowej, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, nieprawidłowe EKG (wydłużone odstępy PR, QRS i QT), bradykardia, zaczerwienienie skóry i niedociśnienie z powodu rozszerzenia naczyń obwodowych, osłabienie mięśni, pragnienie.