Seleksypag

Seleksypag jest selektywnym agonistą receptora prostacykliny (IP), różniącym się od prostacykliny i jej analogów. Jest hydrolizowany przez karboksyloesterazy, ulegając przekształceniu do czynnego metabolitu, który działa około 37-krotnie silniej niż związek macierzysty. Seleksypag i jego czynny metabolit są agonistami o wysokim powinowactwie i dużej wybiórczości do receptora IP w porównaniu do innych receptorów prostanoidów: EP1–EP4, DP, FP i TP.

Stymulacja receptora IP przez seleksypag i czynny metabolit prowadzi do działania rozszerzającego naczynia krwionośne oraz do działania przeciwproliferacyjnego i przeciwzwłóknieniowego. Seleksypag zapobiega remodelingowi serca i płuc w szczurzym modelu tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) i powoduje proporcjonalne zmniejszenie ciśnienia płucnego i obwodowego, wskazując, że rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych odzwierciedla skuteczność farmakodynamiczną w płucach. Nie powoduje zmniejszenia wrażliwości receptorów IP w warunkach in vitro ani tachyfilaksji w modelach szczurzych.

W badaniach klinicznych obserwowano niewielkie zmniejszenie stężenia czynnika von Willebranda (vWF) w osoczu po podaniu seleksypagu, jednak wartości stężenia vWF utrzymywały się w granicach normy. Leczenie seleksypagiem spowodowało zmniejszenie o 40% występowania zdarzeń zachorowania lub zgonu do 7 dni po podaniu ostatniej dawki w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo.