Samaru (153Sm) leksydronam pentasodowy.

Leksydronam samaru-153, znany również jako samaru (153Sm) leksydronam pentasodowy, to związek promieniotwórczego izotopu samaru-153. Jest stosowany w medycynie nuklearnej, głównie w leczeniu bólu nowotworowego.

Mechanizm działania leksydronamu samaru-153 polega na jego wysokim powinowactwie do tkanki kostnej, szczególnie w miejscach nasilonego metabolizmu związanego z hydroksyapatytem. Lek odkłada się w osteoidach, w których zachodzi mineralizacja. Wykazano, że leksydronam samaru-153 wykazuje znacznie większe powinowactwo do tkanki kostnej objętej nowotworem, dlatego jego stężenie jest tam znacznie większe niż w otaczającej nowotwór zdrowej kości.

Leksydronam samaru-153 jest bardzo szybko usuwany z krążenia ogólnego. Po około 30 minutach od momentu podania we krwi pozostaje tylko około 10% podanej dawki. Lek w ciągu 24 godzin znika z krążenia. Największe wydalanie leksydronamu samaru-153 ma miejsce 4 godziny po podaniu. Lek wydalany jest z moczem w postaci niezmienionej. Znacznie mniejsze wydalanie obserwuje się u pacjentów z rozległymi nowotworami kości. Całkowity wychwyt preparatu przez kościec stanowi około 75% podanej dawki.

Leksydronam samaru-153 stosuje się do zwalczania nowotworowych bólów kości u pacjentów z mnogimi osteoblastycznymi ogniskami nowotworowymi. Preparat powinien być podawany wyłącznie w sytuacji, gdy scyntygrafia kości wykazała, że gromadzą się w nich bifosfoniany znakowane technetem (99m Tc).

Przeciwwskazania do stosowania leksydronamu samaru-153 obejmują nadwrażliwość na substancję czynną, bifosfoniany lub jakikolwiek inny składnik preparatu, ciążę i karmienie piersią, a także pacjentów leczonych chemioterapią lub radioterapią zewnętrzną obejmującą ponad połowę powierzchni ciała na 6 tygodni przed rozpoczęciem leczenia leksydronamem samaru-153.