Piksantron

Piksantron to substancja aktywna o działaniu przeciwnowotworowym, stosowana w onkologii klinicznej. Jest to związek o wzorze sumarycznym C17H19N5O2.

Piksantron działa cytostatycznie i cytotoksycznie, co oznacza, że hamuje podział komórek nowotworowych i może je niszczyć. Substancja ta jest stosowana w leczeniu chłoniaka nieziarniczego z komórek B, który ma charakter nawracający lub jest oporny na leczenie.

Podawany jest zwykle w cyklach 28-dniowych, trzy razy w ciągu cyklu, w dawce 50 mg/m2 powierzchni ciała. Dawka zależy od wieku, masy ciała, chorób towarzyszących oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Piksantron podawany jest w postaci powolnego wlewu dożylnego, trwającego co najmniej 60 minut.

Przed rozpoczęciem terapii piksantronem należy ocenić liczbę komórek krwi, stężenie bilirubiny i kreatyniny w surowicy oraz czynność serca. W trakcie leczenia należy regularnie monitorować liczbę komórek krwi ze względu na możliwość wystąpienia supresji szpiku kostnego w trakcie terapii piksantronem. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi. Należy także monitorować czynność serca w trakcie leczenia.

Piksantron nie jest zalecany w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną, głębokiej supresji szpiku kostnego, ciężkich zaburzeń w czynności wątroby lub w przypadku uodpornienia żywą szczepionką wirusową. Przeciwwskazaniem do stosowania piksantronu jest także trwające ciężkie zakażenie, nawracające lub przewlekłe zakażenia oraz skłonność do ciężkich zakażeń w wyniku innych schorzeń towarzyszących.