Mykafungina

Mykafungina wykazuje działanie grzybobójcze na większość drożdżaków z rodzaju Candida i silnie hamuje wzrost aktywnie rosnących strzępek grzybów z rodzaju Aspergillus. Oporność na jej działanie wykazują: Cryptococcus spp., Pseudallescheria spp., Scedosporium spp., Fusarium spp., Trichosporon spp., Zygomycetes spp.

Substancja czynna znalazła zastosowanie w zapobieganiu infekcjom spowodowanym przez Candida u dzieci i dorosłych po przeprowadzonym przeszczepie alogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych, a także w terapii inwazyjnej kandydozy u osób dorosłych i dzieci. Ponadto, lek jest stosowany w kuracji kandydozy przełyku u pacjentów powyżej 18 roku życia, gdy konieczne jest rozpoczęcie dożylnego podawania substancji przeciwgrzybiczej. Mykafungina jest podawana profilaktycznie w celu ograniczenia ryzyka zakażeń grzybami z rodzaju Candida w przypadku dzieci i dorosłych, u których istnieje ryzyko pojawienia się neutropenii.

Schemat dawkowania substancji czynnej jest zależny od masy ciała pacjenta. Przed rozpoczęciem terapii mykafunginą zalecane jest wykonanie posiewu mikologicznego, pozwalającego na zidentyfikowanie patogenu. Lek należy stosować dożylnie w postaci infuzji trwającej około godziny.

Mykafungina może upośledzać płodność u mężczyzn. W trakcie leczenia należy monitorować czynność wątroby, a w razie wystąpienia istotnego i utrzymującego się zwiększenia aktywności AST i ALT zaleca się przerwanie leczenia. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej należy przerwać wlew i zastosować odpowiednie leczenie. Pacjentów, u których podczas leczenia mykafunginą stwierdza się kliniczne objawy hemolizy lub hemolizę w badaniach laboratoryjnych, należy dokładnie monitorować w kierunku nasilenia się tych objawów oraz rozważyć ryzyko i korzyści wynikające z kontynuowania leczenia. Mykafungina może powodować choroby nerek, ich niewydolność i nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych nerek.