Metokarbamol

Metokarbamol to organiczny związek chemiczny z grupy karbaminianów (3- (2-metoksyfenoksy)-1,2-propandiolu-1-karbaminian), który został zsyntetyzowany w 1953 roku. Jest chemicznie spokrewniony z dwoma innymi związkami: gwajafenezyną i meprobamatem.

Metokarbamol znajduje zastosowanie w leczeniu stanów zwiększonego (patologicznie) napięcia mięśniowego, bólach mięśniowych, szczękościsku pourazowym oraz polekowym, kręczu szyi, lumbago, rwy kulszowej, a także wspomagająco w zabiegach fizykoterapii. Wykazuje także działanie uspokajające, zależne od zastosowanej dawki.

Zakres dobowych dawek terapeutycznych metokarbamolu jest bardzo wysoki (średnio od 1,5 –6 gramów, maksymalnie do 8 gramów w lecznictwie ambulatoryjnym, do 24 gramów w lecznictwie szpitalnym).

Metokarbamol wiąże się z białkami osocza w 46-50% podanej dawki. Lek pokonuje barierę krew-mózg oraz penetruje przez łożysko. Nie wiadomo czy przenika do mleka matki karmiącej. Metokarbamol osiąga wyższe stężenie w tkankach miękkich w porównaniu z surowicą krwi.