Fingolimod

Fingolimod to substancja czynna, która jest immunomodulatorem. Jest to modulator receptora sfingozyny-1-fosforanu, który zatrzymuje limfocyty w węzłach chłonnych, zapobiegając ich udziałowi w reakcji autoimmunologicznej. Zostało zgłoszone, że zmniejsza on częstość nawrotów w rzutowo-remisyjnym stwardnieniu rozsianym o około połowę w ciągu dwuletniego okresu.

Fingolimod jest stosowany w leczeniu rzutowej postaci stwardnienia rozsianego. Jego skuteczność u osób z pierwotnie postępującym stwardnieniem rozsianym nie jest jasna. Może być również stosowany w przewlekłej zapalnej demielinizacyjnej polineuropatii.

Najczęstszymi skutkami ubocznymi fingolimodu są przeziębienia, bóle głowy, zwiększony transfer gamma-glutamylu (≤15%), biegunka (13%), nudności (13%), ból brzucha (11%) i zmęczenie. Zgłoszono kilka przypadków raka skóry. Fingolimod był również związany z potencjalnie śmiertelnymi infekcjami, bradykardią i, w 2009 roku, przypadkiem krwotocznego zapalenia mózgu, stanu zapalnego mózgu z krwawieniem.

Fingolimod może zwiększać ryzyko poważnych infekcji. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem infekcji podczas leczenia i przez dwa miesiące po zaprzestaniu leczenia. Fingolimod jest również znany z powodowania obrzęku plamki, co skutkuje zmniejszeniem ostrości wzroku. Dlatego wymagane są częste badania kontrolne oczu podczas przyjmowania tego lekarstwa. Poważne ryzyko obejmuje spowolnienie tętna, zwłaszcza po pierwszej dawce.