Etyloceluloza

Etyloceluloza to substancja pomocnicza o wielokierunkowym zastosowaniu w technologii farmaceutycznej. Jest to polimer hydrofobowy, który jest biokompatybilny, niealergizujący i niedrażniący. Etyloceluloza jest uznana za bezpieczną substancję pomocniczą dopuszczoną do stosowania w technologii doustnych postaci leku oraz w preparatach aplikowanych miejscowo.

Etyloceluloza pełni znaczącą rolę w rozwoju postaci leku – służy jako nośnik substancji leczniczych, zapewnia modyfikowane uwalnianie leków lub maskowanie ich gorzkiego smaku. Jest to polimer pochodzenia naturalnego, półsyntetycznego i syntetycznego, który charakteryzuje się różnorodnymi właściwościami fizykochemicznymi, które zależą m.in. od jego masy cząsteczkowej czy konfiguracji przestrzennej.

Etyloceluloza jest częściowo O-etylowaną celulozą. Celuloza jest polimerem najpowszechniej występującym w przyrodzie, wytwarzanym w procesie fotosyntezy i stanowiącym podstawowy budulec organizmów roślinnych. Spośród modyfikowanych pochodnych celulozy praktyczne znaczenie mają jej estry i etery, m.in. metyloceluloza, hydroksypropyloceluloza, hydroksypropylometyloceluloza czy etyloceluloza.

Dostępne są różne rodzaje etylocelulozy, które różnią się stopniem polimeryzacji i stopniem eteryfikacji. Etyloceluloza jest wykorzystywana zarówno w produktach dostępnych komercyjnie, jak i w osiągnięciach naukowych w projektowaniu nowych systemów dostarczania leków. W kosmetykach kolorowych stosowana jest jako substancja wiążąca (lepiszcze), dodawana do stałych mieszanin w celu zapewnienia spójności kosmetyku.