Epoprostenol

Epoprostenol to naturalnie występujący prostaglandyn, który jest silnym rozszerzaczem naczyń krwionośnych i hamuje agregację płytek krwi. Jest enzymatycznie biosyntetyzowany z endoperoksydów prostaglandyn w ludzkiej tkance naczyniowej. Sól sodowa epoprostenolu była również stosowana w leczeniu pierwotnego nadciśnienia płucnego.

Epoprostenol ma dwa główne działania farmakologiczne: (1) bezpośrednie rozszerzanie naczyń krwionośnych płucnych i systemowych oraz (2) hamowanie agregacji płytek krwi. U zwierząt efekty rozszerzające naczynia zmniejszają obciążenie po skurczowe prawej i lewej komory serca oraz zwiększają rzut serca i objętość skurczową. Efekt epoprostenolu na tętno u zwierząt zależy od dawki. Przy niskich dawkach występuje zwolnienie tętna zależne od nerwu błędnego, ale przy wyższych dawkach epoprostenol powoduje odruchową tachykardię w odpowiedzi na bezpośrednie rozszerzenie naczyń i niedociśnienie. Nie zaobserwowano większych efektów na przewodnictwo sercowe. Dodatkowe efekty farmakologiczne epoprostenolu u zwierząt obejmują rozszerzanie oskrzeli, hamowanie wydzielania kwasu żołądkowego i opóźnienie opróżniania żołądka.

Prostaglandyny są obecne w większości tkanek i płynów organizmu i mediatyzują wiele funkcji biologicznych. Epoprostenol jest najpotężniejszym znanym inhibitorem agregacji płytek krwi. Jest również potężnym rozszerzaczem naczyń krwionośnych.