Eksamestan

Eksamestan to nieodwracalny steroidowy inhibitor aromatazy – enzymu, który bierze udział w przekształcaniu androgenów w estrogeny u kobiet przed menopauzą i po niej. Strukturalnie jest zbliżony do androstendionu. Eksamestan stanowi fałszywy substrat dla aromatazy, która, przekształcając go, tworzy substancję czynną, nieodwracalnie wiążącą się z miejscem czynnym enzymu.

Działanie to prowadzi do zmniejszenia stężenia estrogenów, co z kolei prowadzi do zahamowania podziałów komórkowych raka piersi, podlegających stymulacji hormonalnej (pod warunkiem obecności receptorów estrogenowych w komórkach guza). Eksamestan nie wpływa na wytwarzanie kortykosteroidów ani aldosteronu w nadnerczach. Lek nie wykazuje aktywności estrogennej ani progestagennej, wykazuje natomiast niewielką aktywność androgenną. Może powodować niewielkie zwiększenie stężenia LH i FSH.

Eksamestan szybko się wchłania po podaniu doustnym, a maksymalne stężenie u kobiet chorych na raka piersi wynosi 2 h. Podanie leku z pokarmem zwiększa dostępność biologiczną o 40%. W 90% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany głównie w wątrobie, przez izoenzym CYP3A4 oraz przez aldoreduktazy. Wydalany jest w podobnych proporcjach z moczem (ok. 42%) i kałem (ok. 42%). Metabolity nie wykazują aktywności wobec aromatazy lub jedynie małą. Jeden z metabolitów może wykazywać działanie androgenne. Lek nie ulega kumulacji w organizmie w wyniku wielokrotnego podawania. Średni czas półtrwania wynosi ok. 24 h. U chorych z niewydolnością wątroby (klasy B lub C wg Childa i Pugha) lub umiarkowaną bądź ciężką niewydolnością nerek AUC jest 3-krotnie większe niż u chorych z prawidłową czynnością wątroby i nerek.