Deferoksamina

Deferoksamina to substancja aktywna stosowana w farmacji, która ma dużą zdolność do chelatowania jonów żelaza i glinu. Jest pochodną kwasu hydroksamowego, a jej rozpuszczalna w wodzie sól metanosulfonowa chelatuje trójwartościowe jony żelaza i glinu. Deferoksamina tworzy trwałe kompleksy z jonami żelaza obecnymi w osoczu i komórkach, żelazem zawartym w ferrytynie i hemosyderynie, natomiast praktycznie nie wiąże żelaza hemoglobiny i cytochromów.

W wyniku połączenia deferoksaminy z jonami żelaza powstaje czerwono zabarwiona, rozpuszczalna w wodzie feroksamina, która jest wydalana w 2/3 z moczem, a w 1/3 z kałem. Deferoksamina może również mobilizować i chelatować glin, tworząc aluminoksaminę. Wydalanie żelaza w postaci feroksaminy z moczem dotyczy głównie żelaza pochodzącego z osocza, podczas gdy wydalanie z kałem odzwierciedla głównie wewnątrzwątrobowe wiązanie żelaza.

Deferoksamina jest stosowana w leczeniu nadmiernego gromadzenia żelaza i glinu w organizmie, w diagnostyce nadmiernego gromadzenia żelaza lub glinu w organizmie, a także w leczeniu ostrego zatrucia żelazem. Substancja ta nie wchłania się z przewodu pokarmowego, a jej biologiczny okres półtrwania w pierwszej fazie wynosi około 1 godziny, a w fazie drugiej 6 godzin.