Chloroprotyksen

Chloroprotyksen to organiczny związek chemiczny, neuroleptyk z grupy pochodnych tioksantenu. Został wprowadzony do lecznictwa w roku 1959. Wykazuje silne działanie uspokajające, słabe przeciwpsychotyczne, słabe przeciwautystyczne i bardzo słabe przeciwdepresyjne. Związek znalazł zastosowanie w leczeniu urojeń z pobudzeniem psychomotorycznym i obniżeniem nastroju, a również w leczeniu niektórych zespołów depresyjnych, zwłaszcza przebiegających z nasilonymi stanami lękowymi i niepokojem oraz w stanach psychotycznych, w tym psychozach alkoholowych i starczych.

Chloroprotyksen blokuje receptory dopaminowe (jest ich antagonistą) przez co hamuje przekaźnictwo zależne od dopaminy. Prowadzi to do obniżenia poziomu dopaminy w określonych strukturach ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Blokuje również receptory -adrenergiczne, histaminowe i hamuje uwalnianie większości hormonów podwzgórzowych i przysadkowych. Wykazuje głównie silne działanie uspokajające i przeciwlękowe oraz słabe działanie przeciwwytwórcze i przeciwautystyczne. Jego działanie przeciwdepresyjne jest kontrowersyjne, wykorzystuje się go jednak w leczeniu depresji z objawami niepokoju i lęku. Działa przeciwwymiotnie oraz zwiększa stężenie prolaktyny. Nie zaobserwowano wywoływania uczucia znużenia i senności. W trakcie długotrwałego stosowania lek może powodować nieznaczne objawy pozapiramidowe. Obniża ciepłotę ciała.