Alektynib

Alektynib to wysoce selektywny, silny inhibitor kinaz tyrozynowych ALK oraz RET. Hamowanie aktywności kinazy tyrozynowej ALK prowadzi do blokady zstępujących szlaków sygnałowych, w tym szlaku STAT 3 i PI3K/AKT oraz do apoptozy komórek nowotworowych. W warunkach in vitro oraz in vivo wykazano aktywność alektynibu w stosunku do tych form enzymu ALK, które zawierają mutacje, w szczególności mutacje odpowiadające za oporność na kryzotynib. W warunkach in vitro główny metabolit alektynibu (M4) wykazuje podobną siłę działania i aktywność w stosunku do ALK, co alektynib. Alektynib nie jest substratem glikoproteiny P ani białka BCRP, będących nośnikami wypływu w barierze krew-mózg, dzięki czemu może przenikać do OUN.

Zwykle stosowana dawka dobowa mieści się w zakresie 600 – 1200 mg. Jest ustalana przez lekarza doświadczonego w terapii przeciwnowotworowej i modyfikowana ze względu na zaburzenia czynności wątroby oraz tolerancję leku.

Podczas leczenia mogą wystąpić przypadki śródmiąższowej choroby płuc/zapalenia płuc. Należy obserwować pacjentów pod kątem objawów tych chorób oraz wykluczyć ewentualne inne przyczyny ich wystąpienia. Leczenie należy przerwać, jeśli wystąpią objawy śródmiąższowej choroby płuc/zapalenia płuc i nie należy go wznawiać, jeśli wykluczono inne potencjalne przyczyny tych chorób.

W trakcie leczenia obserwowano zwiększenie aktywności ALT i AST przekraczające ponad 5-krotnie górną granicę normy, a także zwiększenie stężenia bilirubiny przekraczające ponad 3-krotnie górną granicę normy. Zaburzenia te występują szczególnie często podczas pierwszych 3 mies. leczenia. W pojedynczych przypadkach może wystąpić polekowe uszkodzenie wątroby. Należy monitorować czynność wątroby, oznaczając aktywność ALT i AST oraz stężenie bilirubiny całkowitej przed rozpoczęciem leczenia, co 2 tyg. w ciągu pierwszych 3 mies. jego trwania, a następnie okresowo.