Acetazolamid

Acetazolamid to organiczny związek chemiczny, który jest silnym inhibitorem anhydrazy węglanowej. Wprowadzony do leczenia w 1953 roku, jest słabym diuretykiem; jego działanie ustępuje po 3 dniach stosowania.

Acetazolamid jest skuteczny w kontroli wydzielania płynów (np. niektóre rodzaje jaskry), w leczeniu pewnych zaburzeń drgawkowych (np. petit mal, napady niezlokalizowane). Jest również stosowany w leczeniu jaskry z otwartym kątem, jaskry wtórnej i ostrej jaskry z zamkniętym kątem przed operacją, aby obniżyć ciśnienie wewnątrz oka.

Acetazolamid jest przeciwwskazany w sytuacjach, gdy we krwi występują obniżone stężenia sodu i (lub) potasu, w przypadku zaburzeń czynności nerek i wątroby, niewydolności nadnerczy i kwasicy hiperchloremicznej.

Właściwości chemiczne acetazolamidu obejmują:

• Wzór sumaryczny: C4H6N4O3S2
• Masa molowa: 222,25 g/mol
• Wygląd: biały lub prawie biały krystaliczny proszek
• Rozpuszczalność w wodzie: 0,98 mg/ml (30 °C)
• Temperatura topnienia: 260,5 °C
• Kwasowość (pKa): 7,2.