Kłącze imbiru

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Kłącze imbiru (Zingiberis rhizoma) – to roślina wykorzystywana w lecznictwie od wieków. Surowcem farmaceutycznym jest kłącze, które zawiera m.in. olejki eteryczne (najważniejszy składnik to seskwiterpen zingiberen), alkohol seskwiterpenowy, aldehydy (gingerole, shogaole), skrobię i kwasy organiczne (np. jabłkowy, bursztynowy). Imbir wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze oraz przeciwbakteryjne. Wzmaga apetyt i pomaga w trawieniu pomagając w wydzielaniu żółci. Imbir działa również przeciwwymiotnie i pomaga łagodzić nudności towarzyszące chorobie lokomocyjnej, ciąży oraz po operacji. Ponadto zwiększa odporność organizmu i łagodzi dolegliwości układu oddechowego (działanie wykrztuśne). Głównym wskazaniem do stosowania kłącza imbiru jest przeciwdziałanie i łagodzenie nudności. 

Kłącze imbiru dostępne jest w postaci ziół do zaparzania, tabletek, kapsułek, drażetek, syropu i kropli. Imbir występuje również w połączeniu z innymi substancjami, takimi jak: ziele piołunu, korzeń goryczki, korzeń arcydzięgla, kamfora, liść bobrka, w płynie poprawiającym trawienie oraz z glukozaminą i kwasem chondroitynosiarkowym w produktach na stawy.

Możliwe działania niepożądane: Kłącze imbiru w dawkach zalecanych zazwyczaj nie powoduje skutków ubocznych. Stosowanie dużych ilościach imbiru może powodować skurcze żołądka i zahamowanie jego pracy. 

Uwaga: Kłącza imbiru nie należy stosować podczas wymiotów u kobiet ciężarnych. Należy zachować szczególną ostrożność przy kamicy żółciowej.