Stadazar

Lek STADAZAR należy do grupy leków zwanych antagonistami receptora angiotensyny II. Angiotensyna II jest substancją wytwarzaną w organizmie, która wiąże się z receptorami w ścianach naczyń krwionośnych, powodując ich zwężenie. Na skutek tego zwiększa się ciśnienie krwi. Lek STADAZAR zapobiega wiązaniu się angiotensyny II z tymi receptorami, powodując rozluźnienie naczyń krwionośnych, które z kolei zmniejsza ciśnienie krwi. Lek STADAZAR spowalnia pogarszanie się czynności nerek u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi i cukrzycą typu 2.

Lek STADAZAR stosowany jest:
– w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 6 – 18 lat,
– w celu ochrony nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z laboratoryjnymi objawami zaburzonej czynności nerek oraz białkomoczem ≥ 0,5 g na dobę (stan, w którym mocz zawiera nadmierną ilość białek),
– w leczeniu pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, gdy stosowanie leków zwanych inhibitorami enzymu konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE, stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi) nie jest uważane przez lekarza za odpowiednie.
– u pacjentów z niewydolnością serca, których stan został ustabilizowany inhibitorem ACE, nie należy zmieniać leczenia na lek STADAZAR.
– u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi i przerostem lewej komory serca; wykazano, że losartan zmniejsza ryzyko udaru mózgu („wskazanie LIFE”).

Lek ten należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz zadecyduje o odpowiedniej dawce leku STADAZAR, w zależności od stanu pacjenta oraz innych przyjmowanych leków. Ważne, aby kontynuować stosowanie leku STADAZAR tak długo jak zalecił lekarz; ma to na celu uzyskanie stałej kontroli ciśnienia krwi.

Ogólne zalecenia dotyczące dawkowania
Dostępne są trzy moce tabletek powlekanych zawierających losartan: 12,5 mg, 50 mg i 100 mg.

Lek STADAZAR 50 mg
Jeśli lekarz zaleci pacjentowi stosowanie mniejszej dawki niż 50 mg leku STADAZAR, tabletkę powlekaną można podzielić wzdłuż skrzyżowanego rowka dzielącego na połówki, z których każda zawiera po 25 mg leku STADAZAR lub na ćwiartki, z których każda zawiera po 12,5 mg leku.

Dorośli pacjenci z wysokim ciśnieniem krwi
Leczenie zwykle rozpoczyna się dawką 50 mg losartanu (jedna tabletka leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę. Maksymalne działanie zmniejszające ciśnienie krwi powinno wystąpić 3 do 6 tygodni po rozpoczęciu leczenia.
U niektórych pacjentów dawka może być następnie zwiększona do 100 mg losartanu (dwie tabletki leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę (rano).

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 6-18 lat)
U pacjentów o masie ciała wynoszącej od 20 do 50 kg, zalecana dawka początkowa wynosi 0,7 mg losartanu na kg masy ciała, raz na dobę (do 25 mg losartanu). Lekarz może zwiększyć dawkę, jeśli ciśnienie krwi nie jest dostatecznie kontrolowane.

Dorośli pacjenci z wysokim ciśnieniem krwi i cukrzycą typu 2
Leczenie zwykle rozpoczyna się dawką 50 mg losartanu (jedna tabletka leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę. Dawka może być następnie zwiększona do 100 mg losartanu (dwie tabletki leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę w zależności od reakcji na leczenie.

Tabletki zawierające losartan można stosować jednocześnie z innymi lekami zmniejszającymi ciśnienie krwi (np. lekami moczopędnymi, lekami blokującymi kanały wapniowe, alfa- lub beta-adrenolitykami oraz lekami działającymi ośrodkowo), a także z insuliną i innymi często stosowanymi lekami o działaniu hipoglikemizującym (np. pochodnymi sulfonylomocznika, glitazonami i inhibitorami glukozydazy).

Dorośli pacjenci z niewydolnością serca
Leczenie zwykle rozpoczyna się dawką 12,5 mg losartanu (1/4 tabletki leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę.
Dawkę tę zazwyczaj należy stopniowo zwiększać w odstępach jednotygodniowych (tj. 12,5 mg na dobę podczas pierwszego tygodnia, 25 mg na dobę podczas drugiego tygodnia, 50 mg na dobę podczas trzeciego tygodnia) aż do osiągnięcia zwykle stosowanej dawki podtrzymującej, wynoszącej 50 mg (jedna tabletka leku STADAZAR 50 mg) raz na dobę, w zależności od stanu pacjenta.

W leczeniu niewydolności serca lek STADAZAR jest zazwyczaj łączony z lekami moczopędnymi (leki zwiększające ilość wody wydalanej przez nerki) i (lub) glikozydami naparstnicy (leki wzmacniające serce i zwiększające jego sprawność) i (lub) beta-adrenolitykami.
Dawkowanie w szczególnych grupach pacjentów
Lekarz rozpoczynając leczenie, może u niektórych pacjentów zalecić mniejszą dawkę. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów stosujących leki moczopędne w dużych dawkach, pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub pacjentów w wieku powyżej 75 lat. Nie wolno stosować losartanu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

Sposób podawania
Tabletki należy połykać popijając szklanką wody. Należy starać się przyjmować codzienną dawkę leku o tej samej porze każdego dnia. Ważne, aby kontynuować stosowanie leku STADAZAR tak długo jak zalecił to lekarz.

W przypadku omyłkowego przyjęcia zbyt dużej ilości tabletek lub połknięcia kilku tabletek przez dziecko należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Objawami przedawkowania są niskie ciśnienie krwi, przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca.

Lek STADAZAR można zażywać z jedzeniem lub niezależnie od posiłku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka podejrzewa, że jest (lub może być) w ciąży. Zazwyczaj lekarz zaleci przerwanie stosowania leku STADAZAR przed zajściem w ciążę i doradzi przyjmowanie innego leku, zamiast leku STADAZAR.
Lek STADAZAR nie jest zalecany do stosowania we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ jego stosowanie w tym okresie ciąży może być przyczyną poważnego uszkodzenia dziecka.

Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi lub rozpoczyna karmienie piersią. Stosowanie leku STADAZAR u matek karmiących piersią nie jest zalecane i lekarz może doradzić przyjmowanie innego leku, jeśli kobieta chce karmić piersią, szczególnie, jeśli dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.