Roxitron

Roxitron jest lekiem należącym do grupy antybiotyków makrolidowych. Jego działanie polega na zakłócaniu powstawania bakteryjnego białka. Roxitron działa na bardzo wiele szczepów bakterii (jednak nie na wszystkie).

Roxitron stosuje się w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na roksytromycynę:
− zapalenie migdałków (angina) wywołane przez paciorkowce z grupy A (beta-hemolizujące) – jako alternatywa dla antybiotyków beta-laktamowych;
− ostre zapalenie zatok obocznych nosa, gdy nie można zastosować antybiotyku betalaktamowego;
− nadkażenia w przebiegu ostrego zapalenia oskrzeli;
− zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli;
− pozaszpitalne zapalenie płuc u pacjentów bez czynników ryzyka, bez objawów ciężkiego stanu klinicznego i bez objawów klinicznych wskazujących na zakażenie wywołane przez pneumokoki;
− zakażenia skóry i tkanki podskórnej o lekkim przebiegu, wywołane przez Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes;
− nierzeżączkowe zakażenia narządów płciowych, wywołane przez Chlamydia trachomatis lub Ureaplasma urealyticum.

W przypadku podejrzenia atypowego zapalenia płuc makrolidy są wskazane niezależnie od nasilenia objawów.

Podejmując decyzję o zastosowaniu leku Roxitron, lekarz powinien uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Dorośli
1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem, co 12 godzin (300 mg na dobę). O długości leczenia decyduje lekarz, uwzględniając wskazania terapeutyczne, drobnoustrój wywołujący zakażenie i obraz kliniczny choroby.

Dzieci
W razie konieczności zastosowania roksytromycyny u dzieci, lekarz zaleci lek o mniejszej zawartości substancji czynnej.

Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek modyfikacja dawkowania nie jest konieczna.

Niewydolność wątroby
Nie zaleca się stosowania leku Roxitron u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, np. z marskością wątroby z żółtaczką i (lub) wodobrzuszem. Jednak jeśli zastosowanie roksytromycyny jest konieczne, lekarz zmniejszy dawkę o połowę i będzie regularnie kontrolować czynność wątroby. Czynność wątroby powinna być również kontrolowana u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz osób, u których niewydolność wątroby wystąpiła podczas stosowania roksytromycyny w przeszłości. Jeśli w trakcie stosowania roksytromycyny dojdzie do pogorszenia parametrów czynności wątroby, lekarz może zalecić przerwanie podawania leku Roxitron.

Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie jest konieczna.

Sposób podawania
Roxitron należy przyjmować przed posiłkami. Tabletki należy połykać popijając dostateczną ilością wody.

W przypadku zażycia zbyt dużej dawki leku mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka). Po przedawkowaniu mogą również wystąpić lub nasilić się takie działania niepożądane, jak bóle i zawroty głowy.

W razie przedawkowania należy zgłosić się do lekarza. Postępowanie po przedawkowaniu obejmuje płukanie żołądka, podawanie węgla aktywnego oraz leczenie objawowe. Nie ma swoistej odtrutki.

Roxitron należy przyjmować przed posiłkami. Tabletki należy połykać popijając dostateczną ilością wody.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku Roxitron nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

W okresie stosowania leku Roxitron nie należy karmić piersią.