Rispolux

Działanie i wskazania

Rispolux zawiera substancję czynną – rysperydon. Należy on do grupy leków nazywanych lekami przeciwpsychotycznymi.

Rispolux stosuje się w:
– leczeniu schizofrenii – choroby, w której pacjent może widzieć, słyszeć lub odczuwać rzeczy nieistniejące, wierzyć w rzeczy nieprawdziwe lub odczuwać niezwykłą podejrzliwość lub dezorientację;
– leczeniu epizodów maniakalnych – stanu, w którym pacjent może odczuwać silne pobudzenie, podniecenie, wzburzenie, entuzjazm lub wykazywać nadmierną aktywność. Epizody maniakalne występują w przebiegu choroby nazwanej zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym.
– krótkotrwałym leczeniu (do 6 tygodni) długo utrzymującej się agresji u osób z otępieniem typu alzheimerowskiego, którzy szkodzą sobie lub innym. Przed podaniem leku należy zastosować inne, niefarmakologiczne metody leczenia.
– krótkotrwałym leczeniu (do 6 tygodni) długotrwałej agresji u upośledzonych umysłowo dzieci w wieku co najmniej 5 lat i u młodzieży z zaburzeniami zachowania.

Rispolux może łagodzić objawy choroby i zapobiegać ich nawrotom.

Skład

Substancją czynną leku jest rysperydon.
Każda tabletka powlekana zawiera 1 mg, 2 mg, 3 mg lub 4 mg rysperydonu.

Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, żelowana skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian

Otoczka:

Tabletki 1 mg: Opadry II White: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 4000, laktoza jednowodna

Tabletki 2 mg: Opadry II: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek czerwony (E172), żelaza tlenek żółty (E172), makrogol 4000, laktoza jednowodna

Tabletki 3 mg: Opadry II: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171), żółcień chinolinowa (E104), makrogol 4000, laktoza jednowodna

Tabletki 4 mg: Opadry II: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171), indygotyna (E132), żółcień chinolinowa (E104), makrogol 4000, laktoza jednowodna

Dawkowanie

W leczeniu schizofrenii

Dorośli
– Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 2 mg na dobę i może być zwiększona drugiego dnia do 4 mg na dobę.
– Lekarz może następnie dostosować dawkę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.
– Dla większości pacjentów najbardziej odpowiednia dawka dobowa wynosi od 4 mg do 6 mg.
– Tę całkowitą dawkę dobową można przyjmować albo jednorazowo, albo po podziale na dwie dawki. Lekarz poinformuje pacjenta, jaki sposób przyjmowania leku jest dla niego najlepszy.

Osoby w podeszłym wieku
– Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 0,5 mg dwa razy na dobę.
– Lekarz może następnie zwiększać stopniowo dawkę do 1 mg – 2 mg dwa razy na dobę.
– Lekarz poinformuje pacjenta, jakie dawkowanie jest dla niego najlepsze.

W leczeniu epizodów maniakalnych

Dorośli
– Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 2 mg raz na dobę.
– Lekarz może następnie zwiększać stopniowo dawkę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.
– Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka wynosi od 1 mg do 6 mg raz na dobę.

Osoby w podeszłym wieku
– Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 0,5 mg dwa razy na dobę.
– Lekarz może następnie zwiększać stopniowo dawkę do 1 mg – 2 mg dwa razy na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.

W leczeniu długotrwałej agresji u osób z otępieniem typu alzheimerowskiego

Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku)
– Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 0,25 mg dwa razy na dobę.
– Lekarz może następnie dostosowywać stopniowo dawkę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.
– Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka wynosi 0,5 mg dwa razy na dobę, ale niektórzy pacjenci mogą potrzebować dawki 1 mg dwa razy na dobę.
– Leczenie pacjentów z otępieniem typu alzheimerowskiego nie powinno trwać dłużej niż 6 tygodni.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Niezależnie od leczonej choroby, wszystkie dawki początkowe i kolejne dawki rysperydonu powinny być zmniejszone o połowę. U tych pacjentów dawki należy zwiększać wolniej. Rysperydon należy stosować ostrożnie u pacjentów tej grupy.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
– U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie należy stosować leku Rispolux w leczeniu schizofrenii lub manii.
– W leczeniu zaburzeń zachowania dawka zależy od masy ciała dziecka

Dzieci o masie ciała mniejszej niż 50 kg
– Dawka początkowa wynosi zwykle 0,25 mg raz na dobę.
– Dawkę można zwiększać stopniowo co drugi dzień o 0,25 mg na dobę.
– Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi od 0,25 mg do 0,75 mg raz na dobę.

Dzieci o masie ciała 50 kg i większej
– Dawka początkowa wynosi zwykle 0,5 mg raz na dobę.
– Dawkę można zwiększać co drugi dzień o 0,5 mg na dobę.
– Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi od 0,5 mg do 1,5 mg raz na dobę.

Leczenie pacjentów z zaburzeniami zachowania nie powinno trwać dłużej niż 6 tygodni.

Nie należy stosować leku Rispolux w leczeniu zaburzeń zachowania u dzieci w wieku poniżej 5 lat.

Sposób stosowania
– Podanie doustne
– Tabletki należy połykać popijając wodą.

Przedawkowanie

Należy niezwłocznie udać się do lekarza i zabrać ze sobą opakowanie leku. W razie przedawkowania pacjent może odczuwać senność lub zmęczenie, mogą u niego wystąpić nieprawidłowe ruchy ciała, trudności w staniu i chodzeniu, zawroty głowy na skutek niskiego ciśnienia tętniczego krwi, nieprawidłowa czynność serca lub napad drgawkowy.

Stosowanie, a alkohol, jedzenie i picie

Rispolux można przyjmować niezależnie od posiłków. Podczas przyjmowania leku Rispolux należy unikać picia alkoholu.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz podejmie decyzję, czy pacjentka może przyjmować lek.

U noworodków, których matki przyjmowały Rispolux w ostatnim trymestrze (w ostatnich trzech miesiącach) ciąży, mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania i trudności w ssaniu. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów, należy zwrócić się do lekarza.

Rispolux może zwiększyć stężenie hormonu prolaktyny, co może mieć wpływ na płodność (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”) załączonej ulotki.

Ulotka – skutki uboczne

Charakterystyka, właściwości farmakologiczne