Refluks żołądkowo-przełykowy – przyczyny, objawy, leczenie

Refluks należy do najczęściej diagnozowanych chorób układu pokarmowego na świecie. W Polsce cierpi na niego około 20% społeczeństwa. Ryzyko zachorowania na tę chorobę wzrasta wraz z wiekiem i dotyczy w takim samym stopniu kobiet jak i mężczyzn. Czym jest refluks? Co jest jego przyczyną i jakie są objawy? Na czym polega leczenie choroby refluksowej przełyku?

Co to jest refluks żołądkowo-przełykowy?

Refluks żołądkowo-przełykowy to choroba związana z cofaniem się kwaśnej treści żołądkowej do przełyku. Jest ona spowodowana niewydolnością dolnego zwieracza przełyku, który w normalnych warunkach podczas przełykania pokarmu rozkurcza się, by po chwili od razu się zamknąć, a przy zaburzeniach jego działania zarzuca treść żołądka z powrotem do przełyku. Czasami zdarza się, że treść żołądkowa cofa się do gardła i ust.

refluks

Przyczyny refluksu żołądkowo-przełykowego

Główną przyczyną refluksu jest nieprawidłowa praca dolnego zwieracza przełyku. Jednak istnieje szereg czynników, które mogą przyczyniać się do powstania tej choroby. Wśród nich wymienia się: otyłość, ciążę, cukrzycę, chorobę alkoholową, zaburzenia hormonalne, przepuklinę roztworu przełykowego, stres, siedzący tryb życia oraz przyjmowanie niektórych leków (np. na nadciśnienie, chorobę wieńcową, środków antykoncepcyjnych). Refluks może się również pojawić po spożyciu określonych pokarmów np. mięs, ostrych przypraw, słodyczy, kawy czy alkoholu.

Reklama

Objawy refluksu żołądkowo-przełykowego

Dolegliwości związane z refluksem mogą charakteryzować się różnym nasileniem – od lekkiego dyskomfortu do ciężkiego przebiegu choroby utrudniającego normalne funkcjonowanie. Wśród najczęściej pojawiających się objawów refluksu wymienia się:

  • uczucie pieczenia w mostku;
  • zgagę;
  • odbijanie;
  • nudności;
  • ból brzucha;
  • trudności w przełykaniu;
  • kwaśny posmak w jamie ustnej;
  • nieświeży oddech;
  • chrypkę.

Leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego

Najpopularniejszą metodą leczenia refluksu wśród pacjentów jest przyjmowanie leków zobojętniających kwas żołądkowy i zmniejszających jego wydzielanie (związki glinu, magnezu, kwasu alginowego). Ten rodzaj preparatów szybko przynosi ulgę i można otrzymać je bez recepty. W przypadku mocno nasilonych dolegliwości zaleca się terapię inhibitorami pompy protonowej (tzw. IPP, omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol). Należy przyjmować je na czczo przez okres około 2-8 tygodni i najlepiej pod kontrolą lekarza. Leki z grupy IPP pomagają likwidować objawy i regenerują błonę śluzową żołądka. Jednak najlepsze rezultaty przynosi połączenie leczenia farmakologicznego z odpowiednią dietą i zmianą stylu życia.

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.