Ranperidon

Lek Ranperidon należy do grupy leków nazywanych przeciwpsychotycznymi.

Lek Ranperidon stosuje się do:
– Leczenia schizofrenii, stanu, w którym pacjent może widzieć, słyszeć lub czuć rzeczy nieistniejące, wierzyć w rzeczy nieprawdziwe lub odczuwać niezwykłą podejrzliwość lub splątanie.
– Leczenia epizodów maniakalnych – stanu, w którym pacjent może być podekscytowany, podniecony, pobudzony, rozentuzjazmowany lub nadmiernie aktywny. Epizody maniakalne występują w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
– Krótkotrwałego leczenia (do 6 tygodni) długo utrzymującej się agresji u osób z otępieniem typu Alzheimera, którzy stwarzają zagrożenie dla siebie lub otoczenia. Przed zastosowaniem leku należy zastosować alternatywne niefarmakologiczne metody leczenia.
– Krótkotrwałego leczenia (do 6 tygodni) długotrwałej agresji u umysłowo upośledzonych dzieci (powyżej 5 lat) i młodzieży z zaburzeniami zachowania.

Lekarz poinformuje pacjenta, jaką dawkę leku powinien przyjąć i przez jaki czas. Zależy to od stanu zdrowia pacjenta i dawki mogą być inne dla każdego pacjenta.

Leczenie schizofrenii

Dorośli
– Zwykle początkowa dawka wynosi 2 mg, może być zwiększona do 4 mg drugiego dnia.
– Lekarz może zmienić dawkę w zależności od odpowiedzi na leczenie.
– Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka dobowa wynosi od 4 do 6 mg.
– Ta całkowita dawka dobowa może być podawana jednorazowo lub podzielona na dwie części. Lekarz poinformuje, co jest najlepsze dla pacjenta.

Osoby w podeszłym wieku
– Początkowa dawka wynosi zwykle 0,5 mg dwa razy na dobę.
– Następnie lekarz może stopniowo zwiększać dawkę do 1 mg lub 2 mg dwa razy na dobę.
– Lekarz poinformuje, co jest najlepsze dla pacjenta.

Dzieci i młodzież
– U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie należy stosować leku Ranperidon w leczeniu
schizofrenii.

Leczenie epizodów maniakalnych

Dorośli
– Początkowa dawka wynosi zwykle 2 mg raz na dobę.
– W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może stopniowo dostosowywać dawkę.
– Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka mieści się w zakresie od 1 do 6 mg raz na dobę.

Osoby w podeszłym wieku
– Początkowa dawka wynosi zwykle 0,5 mg dwa razy na dobę.
– Następnie lekarz może stopniowo zwiększać dawkę do 1 mg lub 2 mg dwa razy na dobę w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Dzieci i młodzież
– U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie należy stosować leku Ranperidon w leczeniu manii w przebiegu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.

Leczenie długo utrzymującej się agresji u osób z otępieniem typu Alzheimera

Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku)
– Początkowa dawka wynosi zwykle 0,25 mg dwa razy na dobę.
– W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może stopniowo dostosowywać dawkę.
– Dla większości pacjentów najodpowiedniejsza dawka dobowa wynosi 0,5 mg dwa razy na dobę. Niektórzy pacjenci mogą potrzebować dawki 1 mg dwa razy na dobę.
– Czas trwania leczenia u pacjentów z otępieniem typu Alzheimera nie powinien być dłuższy niż 6 tygodni

Leczenie zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży

Dawka zależy od masy ciała dziecka:
dzieci o masie ciała mniejszej niż 50 kg
– Dawka początkowa wynosi zwykle 0,25 mg raz na dobę.
– Dawka może być zwiększana co drugi dzień stopniowo o 0,25 mg na dobę.
– Zwykle dawka podtrzymująca wynosi od 0,25 do 0,75 mg na dobę.
dzieci o masie ciała równej 50 kg i większej
– Dawka początkowa wynosi zwykle 0,5 mg raz na dobę.
– Dawka może być zwiększana co drugi dzień o 0,5 mg na dobę.
– Zwykle dawka podtrzymująca wynosi od 0,5 mg do 1,5 mg raz na dobę.

Czas trwania leczenia u pacjentów z zaburzeniami zachowania nie powinien przekraczać 6 tygodni.
U dzieci w wieku poniżej 5 lat nie należy stosować leku Ranperidon w leczeniu zaburzeń zachowania.

Pacjenci z zaburzeniami nerek lub wątroby
Niezależnie od leczonej choroby, wszystkie dawki początkowe, jak i następne powinny być zmniejszone o połowę. Zwiększanie dawek powinno być wolniejsze u tych pacjentów. Rysperydon należy stosować ostrożnie
w tej grupie pacjentów

Tabletkę należy wyjąć z blistra tuż przed zażyciem leku.

Pacjent powinien:
– suchymi rękami wyjąć tabletkę z blistra,
– niezwłocznie umieścić tabletkę na języku,
– tabletka zacznie się rozpuszczać w ciągu kilku sekund,
– następnie można ją połknąć popijając wodą lub bez popijania.

Należy niezwłocznie udać się do lekarza. Należy zabrać ze sobą opakowanie. Po przedawkowaniu pacjent może odczuwać senność lub zmęczenie, może wykonywać nietypowe ruchy, mieć trudności ze staniem i chodzeniem, może odczuwać zawroty głowy ze względu na niskie ciśnienie krwi lub mieć zaburzony rytm serca lub drgawki.

Lek ten można zażywać z posiłkiem lub bez. Przyjmując lek Ranperidon należy unikać picia alkoholu

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. U noworodków, których matki przyjmowały lek Ranperidon w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnich trzech miesiącach ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie mięśni, senność, pobudzenie, trudności w oddychaniu i trudności związane z karmieniem.

Jeżeli wystąpi którekolwiek z powyższych działań niepożądanych pacjentka powinna skontaktować
się z lekarzem.

Rysperydon może zwiększać stężenie hormonu zwanego prolaktyną, który może wpływać na płodność