Ranacand

Lek Ranacand zawiera kandesartan cyleksetylu jako substancję czynną.

Kandesartan cyleksetylu należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptora angiotensyny II. Lek ten powoduje rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego, a także ułatwia pompowanie krwi do wszystkich części ciała.

Lek ten jest stosowany w leczeniu:
– podwyższonego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia) u dorosłych oraz dzieci i młodzieży
w wieku od 6 do 18 lat,
– u dorosłych pacjentów w leczeniu niewydolności serca ze zmniejszoną czynnością mięśnia sercowego, gdy inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEi) nie mogą być stosowane lub jako uzupełnienie terapii inhibitorami ACE, gdy objawy niewydolności serca utrzymują się pomimo leczenia, a nie można zastosować leków z grupy antagonistów receptora mineralokortykoidowego (ang. Mineralocorticoid Receptor Antagonist, MRA). (Inhibitory ACE oraz MRA są lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca).

Ważne jest, aby przyjmować lek Ranacand codziennie.

Wysokie ciśnienie tętnicze krwi:
– Zazwyczaj stosowana dawka, to 8 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 16 mg raz na dobę i dalej do 32 mg raz na dobę w zależności od ciśnienia tętniczego.
– Jeśli u pacjenta występują choroby wątroby, nerek lub pacjent niedawno stracił dużo płynów (wymioty, biegunka, leki moczopędne) lekarz może rozpocząć leczenie od mniejszej dawki.
– U niektórych pacjentów rasy czarnej lek Ranacand może mieć słabsze działanie, jeśli podawany jest jako jedyny lek obniżający ciśnienie, u tych pacjentów konieczne może być zastosowanie większej dawki leku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi:

Dzieci w wieku od 6 do poniżej 18 lat:
Zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę.
Pacjenci o masie ciała poniżej 50 kg: u niektórych pacjentów z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego lekarz może postanowić o zwiększeniu dawki leku do maksymalnie 8 mg raz na dobę.
Pacjenci o masie ciała 50 kg i większej: u niektórych pacjentów z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego lekarz może postanowić o zwiększeniu dawki leku do 8 mg raz na dobę oraz do 16 mg raz na dobę.

Niewydolność serca:
– Zazwyczaj stosowana dawka początkowa w leczeniu niewydolności serca to 4 mg raz na dobę. W razie konieczności lekarz może podwajać dawkę w odstępach co najmniej 2-tygodniowych do 32 mg raz na dobę. Lek Ranacand można przyjmować z innymi preparatami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca. Lekarz zaleci odpowiednią terapię.

Sposób podawania:
– Lek Ranacand można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.
– Tabletkę należy połknąć popijając wodą.
– Zaleca się przyjmowanie leku codziennie o tej samej porze, aby łatwiej było o tym pamiętać.

Uwaga:
1. Nie należy naciskać blistra oboma kciukami jednocześnie.
2. Nie należy naciskać na środek tabletki umieszczonej w zagłębieniu blistra.
3. Należy delikatnie nacisnąć brzeg tabletki i ostrożnie wyjąć z blistra.

W razie zastosowania większej niż zalecana dawki kandesartanu należy zwrócić się po poradę do lekarza lub farmaceuty.

Lek Ranacand można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku.

Jeżeli pacjent przyjmuje lek Ranacand, powinien porozmawiać z lekarzem przed spożyciem alkoholu. Pacjent po spożyciu alkoholu może poczuć się słabo lub mieć zawroty głowy.

Ciąża
Należy poinformować lekarza o podejrzeniu, że pacjentka jest w ciąży (lub może zajść w ciążę). Lekarz zazwyczaj zaleci przerwanie stosowania leku Ranacand przed planowaną ciążą lub natychmiast po potwierdzeniu ciąży oraz zaleci przyjmowanie innego leku zamiast leku Ranacand. Nie zaleca się stosowania leku Ranacand we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku.

Karmienie piersią
Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią lub zamiarze karmienia piersią. Nie zaleca się stosowania leku Ranacand podczas karmienia piersią. Jeśli pacjentka chce karmić piersią, lekarz może zalecić stosowanie innego leku, zwłaszcza w przypadku karmienia noworodka lub wcześniaka.