Klomipramina

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Klomipramina – substancja o właściwościach przeciwdepresyjnych. Mechanizm działania klomipraminy polega m.in. na hamowaniu zwrotnego wychwytuserotoniny (tzw. hormon szczęścia), co w konsekwencji prowadzi do poprawy nastroju. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie stanów depresyjnych, zespołów depresyjnych u osób starszych, zespołu natręctw oraz fobii i napadów lękowych. Dodatkowo lek stosuje się u dzieci i młodzieży w leczeniu moczenia nocnego. 

Klomipramina dostępna jest w postaci tabletek powlekanych i tabletek powlekanych o przedłużonym uwalnianiu.

Możliwe działania niepożądane (najczęstsze): senność, zmęczenie, niepokój, wzmożony apetyt, majaczenie, splątanie, dezorientacja, omamy, stany lękowe, pobudzenie, zaburzenia snu, stan pobudzenia maniakalnego, agresywność, zaburzenia pamięci, depersonalizacja, nasilenie depresji, zaburzenia koncentracji, bezsenność, koszmary nocne, ziewanie, ospałość, zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zaburzenia mowy, parestezje, zaburzenia akomodacji, zamazane widzenie, rozszerzenie źrenic, zaburzenia oddawania moczu, niedociśnienie ortostatyczne, częstoskurcz zatokowy, kołatanie serca, nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcia, wymioty, dolegliwości brzuszne, biegunka, brak łaknienia, drgawki kloniczne mięśni, osłabienie mięśni, wzmożone napięcie mięśni, zwiększenie aktywności aminotransferaz, nadmierne pocenie się, alergiczne odczyny skórne, wrażliwość na światło, świąd, zaburzenia libido, zaburzenia potencji, mlekotok, powiększenie piersi, zaburzenia smaku, szum uszny, uderzenia gorąca, zwiększenie masy ciała.