Choroby jamy ustnej są dość powszechne na całym świecie. Często je bagatelizujemy, ponieważ są dla nas krępujące lub nie potrafimy ich rozpoznać. Warto wiedzieć, że zmiany w jamie ustnej mogą mieć wpływ na cały organizm, dlatego nie powinniśmy ich bagatelizować. Jakie choroby mogą wystąpić w obrębie jamy ustnej? Jak je leczyć? Czy możemy zapobiec problemom jamy ustnej?
Jama ustna to pierwszy odcinek układu oddechowego i pokarmowego. Od jej dobrej kondycji zależy więc praca całego organizmu. Jamę ustną może dotknąć wiele chorób, a diagnoza najczęściej musi być poprzedzona przeprowadzeniem dodatkowych badań. Tym razem skupimy się na chorobach, które bez problemu zdiagnozujemy sami.
Afty
Afta to małe owrzodzenie lub nadżerka (około 0,5cm), która jest pokryta białym nalotem. Wokół niej znajduje się rumieniowate obrzeże, co świadczy o toczącym się stanie zapalnym. Afty występują pojedynczo lub w skupisku na wargach, języku, wewnętrznej stronie policzków lub podniebieniu. Zazwyczaj znikają same po około 10 dniach. Jeśli jednak pojawiają się często, może to świadczyć o chorobie zwanej aftozą nawrotową. Afty pojawiają się zwykle z powodu niewłaściwej higieny jamy ustnej, problemów z zębami, źle dopasowanej protezy lub mogą być związane ze spadkiem odporności.
Pleśniawki
Pleśniawki to liczne, białe plamki, które pojawiają się na języku, dziąsłach, podniebieniu i wewnętrznej stronie policzków. Często towarzyszy im ból i dyskomfort, który powoduje problemy z codziennym funkcjonowaniem (np. gryzieniem, przełykaniem pokarmu). Zazwyczaj ustępują samoistnie, chociaż ból sprawia, że pacjenci stosują różnego rodzaju płyny do płukania jamy ustnej czy punktowe żele, które przyspieszają gojenie. Przyczyną pleśniawek są najczęściej drożdżaki (Candida albicans), które mogą pojawić się na skutek spadku odporności, błędów żywieniowych (np. pikantne potrawy, niedobory witaminy b12) oraz antybiotykoterapii. Jeśli pleśniawkom towarzyszą inne dolegliwości z przewodu pokarmowego, takie jak ból w nadbrzuszu, niestrawność, nudności, biegunka to może to świadczyć o grzybiczej infekcji przewodu pokarmowego lub chorobie zapalnej jelit. Pleśniawki często towarzyszą również cukrzycy.
Krwawienie dziąseł
Dziąsła krwawią najczęściej podczas mycia zębów lub jedzenia twardych pokarmów. Może to świadczyć o mechanicznych uszkodzeniach dziąseł, stanach zapalnych, paradontozie, a nawet o niedokrwistości lub chorobach wątroby. Najczęstszą przyczyną krwawienia dziąseł jest niewłaściwa pielęgnacja jamy ustnej, a dokładniej niedokładne czyszczenie zębów i przestrzeni międzyzębowych na których gromadzi się płytka nazębna. Jeśli pomimo zmiany zasad higieny dziąsła nadal krwawią, to koniecznie skontaktuj się ze stomatologiem i lekarzem pierwszego kontaktu, którzy zlecą dodatkowe badania i wykluczą poważniejsze choroby.
Jak zapobiec chorobom jamy ustnej?
Przede wszystkim najważniejsza jest właściwa higiena jamy ustnej. Mycie zębów przynajmniej dwa razy dziennie, nitkowanie przestrzeni międzyzębowych i płukanie jamy ustnej to podstawa. Ponadto warto odwiedzać stomatologa regularnie, aby na bieżąco usuwać kamień nazębny i leczyć ewentualne ubytki. Równie ważna jak higiena jest odpowiednia dieta. Aby mieć zdrowe zęby należy spożywać produkty bogate w wapń, minerały i fluor. Znajdziemy je w nabiale, produktach pełnoziarnistych, orzechach, nasionach słonecznika, pestkach dyni, warzywach i owocach. Warto ograniczyć spożywanie cukru i napojów gazowanych, które przyczyniają się do powstania próchnicy i wypłukują z organizmu wapń, pierwiastek cenny dla kości i zębów.
W przypadku pojawienia się chorób jamy ustnej, warto skorzystać z pomocy wielu dostępnych bez recepty preparatów, takich jak żele, aerozole, płyny do płukania lub specjalistyczne pasty do zębów. Jeśli nie wiesz co wybrać to skonsultuj się z dentystą lub farmaceutą, który po krótkim wywiadzie doradzi jaki produkt będzie najlepszy dla Ciebie.
Zobacz także listy leków:
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.