Levosublana

Lewometadonu chlorowodorek, substancja czynna leku Levosublana stosowany jest w leczeniu podtrzymującym uzależnienia od opioidów (terapia substytucyjna).

Lek Levosublana tłumi objawy odstawienne po zaprzestaniu nadużywania opioidów oraz chęć ponownego sięgnięcia po nie.

Terapia substytucyjna uzależnienia od opioidów u dorosłych pacjentów odbywa się w połączeniu z kontrolą medyczną i odpowiednią opieką psychologiczną.

Działanie lewometadonu chlorowodorku utrzymuje się przez minimum 24 godziny i dlatego należy go przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano. Dawkę leku Levosublana należy ustalić na podstawie występowania objawów odstawiennych i dostosować ją do indywidualnych potrzeb i osobistych odczuć pacjenta. Zazwyczaj, po dostosowaniu dawki celem jest podawanie najmniejszej możliwej dawki podtrzymującej.

Lek Levosublana powinien być rozcieńczony w wodzie, soku jabłkowym albo pomarańczowym w stosunku 1:5 (1 część koncentratu i 4 części wody, soku jabłkowego albo pomarańczowego) do natychmiastowego użycia pod nadzorem i kontrolą wzrokową upoważnionej osoby zgodnie z przepisami krajowymi. W przypadku przygotowania roztworu do stosowania w domu, należy rozcieńczyć koncentrat w rozpuszczalniku zawierającym środek konserwujący w stosunku 1:1 (1 część koncentratu i 1 część rozpuszczalnika).

Dawka powinna być podawana wyłącznie przez lekarza lub przez osobę wyznaczoną przez lekarza (np. farmaceutę).

Pacjent nigdy nie może samodzielnie odmierzać dawki.

Rozpoczęcie leczenia
Średnia dawka początkowa wynosi od 10 do 15 mg lewometadonu chlorowodorku. W przypadkach kiedy tolerancja na opioidy jest wysoka, dawka początkowa wynosi od 12,5 do 20 mg. Lekarz może zwiększać dawkę stopniowo o maksymalnie 2,5 do 5 mg lewometadonu chlorowodorku na raz w przypadku niewystarczającej skuteczności (występowanie objawów odstawiennych).

Terapia podtrzymująca
Dawka podtrzymująca jest zazwyczaj osiągana po 1 do 6 dniach. Dawka może wynosić do 60 mg lewometadonu chlorowodorku, a w usprawiedliwionych przypadkach może być większa. Dawki większe niż 60 do 75 mg lewometadonu chlorowodorku podawane są wyłącznie w wyjątkowych przypadkach i tylko jeśli można wykluczyć jednoczesne zażywanie narkotyków. Na początku leczenia oraz po 1 do 2 tygodniach po zwiększeniu dawki stężenie lewometadonu we krwi może wzrosnąć. Działanie to lub dodatkowe przyjmowanie leków nasennych lub nielegalnych narkotyków może prowadzić do zagrażających życiu zaburzeń oddychania.

Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia zależy od przebiegu terapii substytucyjnej, celu terapeutycznego oraz indywidualnych potrzeb pacjenta. Czas trwania leczenia może być krótki (np. terapia substytucyjna uzależnienia nabytego podczas leczenia szpitalnego) lub długoterminowy. Zmiana z innych substancji substytucyjnych na lek Levosublana W przypadku przejścia z morfiny, buprenorfiny lub metadonu na lek Levosublana, lekarz wybierze porównywalną dawkę lewometadonu i dostosuje ją, jeśli będzie to konieczne.

Zmniejszenie dawki i przerwanie leczenia
Przerwanie leczenia musi następować stopniowo (jeśli to możliwe), małymi krokami o 2,5 do 5 mg lewometadonu chlorowodorku przez kilka tygodni lub nawet miesięcy, w oparciu o indywidulane potrzeby pacjenta ze specjalnym uwzględnieniem możliwego jednoczesnego przyjmowania innych narkotyków. Nagłe odstawienie lewometadonu prowadzi do wystąpienia objawów odstawiennych i spadku tolerancji na opioidy w bardzo krótkim czasie. Po odstawieniu lewometadonu, dawka która wcześniej była dobrze tolerowana może spowodować zagrażające życiu przedawkowanie! To samo dotyczy nielegalnych narkotyków jak heroina.

Mogą wystąpić działania niepożądane jak senność, szpilkowate (maksymalnie zwężone) źrenice, zaburzenia oddychania i niskie ciśnienie krwi jako objawy przedawkowania. Mogą one doprowadzić do zapaści krążeniowej, głębokiej utraty świadomości oraz zagrażających życiu zaburzeń oddechowych.

W trakcie stosowania leku Levosublana nie należy pić alkoholu. Zaburza to czynność oddechową i w konsekwencji prowadzi do zagrażających życiu zaburzeń oddychania ze względu na wzajemne nasilenie działania.

Sok grejpfrutowy może opóźnić rozkład lewometadonu i dlatego nie zaleca się picia soku grejpfrutowego podczas stosowania leku Levosublana.

Ciąża
Lek Levosublana może być stosowany w okresie ciąży po dokładnym rozważeniu przez lekarza stosunku korzyści do ryzyka, najlepiej pod nadzorem w wyspecjalizowanym ośrodku medycznym. Zwiększenie dawki do podawania dwa razy na dobę może być konieczne w celu utrzymania skuteczności leczenia ze względu na zmiany w metabolizmie w okresie ciąży. Długotrwałe stosowanie podczas ciąży może prowadzić do przyzwyczajenia i uzależnienia płodu, jak również do wystąpienia objawów odstawiennych po urodzeniu, które często wymagają leczenia szpitalnego.

Karmienie piersią
Lek Levosublana przenika do mleka ludzkiego. Lekarz zadecyduje, czy karmienie piersią jest dozwolone podczas terapii substytucyjnej

Prowadzenie pojazdów

Lek ten może wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie zaleca się aktywnego uczestnictwa w ruchu drogowym na początku leczenia, w czasie dostosowania dawki, jeśli wystąpią objawy odstawienne oraz w przypadku jednoczesnego stosowania substancji, które mogą zaburzać funkcje poznawcze.

Funkcje psychomotoryczne i poznawcze (dotyczące percepcji, zdolności myślenia i rozpoznawania) nie są zaburzone w czasie stabilnej terapii substytucyjnej.
Należy ustalić z lekarzem, czy pacjent jest zdolny do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.