Lanzul S

Substancja czynna leku Lanzul S, lansoprazol hamuje aktywność pompy protonowej, enzymu błony śluzowej żołądka umożliwiającego wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Chroni błonę śluzową przed szkodliwym działaniem kwasu solnego poprzez zmniejszenie jego ilości i kwaśności soku żołądkowego.

Lek Lanzul S może być stosowany w:
– leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka potwierdzonej za pomocą endoskopii lub badania radiologicznego,
– leczeniu refluksowego zapalenia przełyku,
– długotrwałym zapobieganiu nawrotom refluksowego zapalenia przełyku,
– leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona,
– leczeniu łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy powstałych w trakcie terapii NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ,
– zapobieganiu nawrotom wrzodów żołądka i dwunastnicy w trakcie terapii NLPZ u pacjentów z ryzykiem choroby wrzodowej wymagających stałego leczenia NLPZ,
– eradykacji Helicobacter pylori w skojarzeniu z odpowiednią terapią antybiotykami i w zapobieganiu nawrotom owrzodzeń związanych z zakażeniem H. pylori.

Lanuzl S 15 mg
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Zalecana dawka to 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie. U pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, zaleca się kontynuowanie terapii produktem leczniczym w tej samej dawce przez następne 2 tygodnie.

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Zalecana dawka to 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. W ciągu 4 tygodni następuje zazwyczaj wygojenie wrzodu żołądka, jednakże u pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, należy kontynuować terapię produktem leczniczym w tej samej dawce przez następne 4 tygodnie.

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
Zalecana dawka lansoprazolu to 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, terapia produktem leczniczym w tej samej dawce może być kontynuowana przez następne 4 tygodnie.

Długotrwałe zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku
15 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może być zwiększona do 30 mg na dobę.

Zespół Zollingera-Ellisona
Zalecana dawka początkowa to 60 mg raz na dobę. Terapię produktem leczniczym w indywidualnie dobranej dawce należy kontynuować tak długo, jak jest to konieczne. Znane są przypadki stosowania dawek do 180 mg na dobę. Jeśli wymagana dawka dobowa jest większa niż 120 mg, należy podawać ją w dwóch dawkach podzielonych.

Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy powstałych w trakcie leczenia NLPZ
30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których nie doszło w tym czasie do pełnego wyleczenia, można kontynuować terapię przez następne 4 tygodnie. U pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem choroby wrzodowej lub w przypadku trudno gojących się owrzodzeń należy rozważyć przedłużenie terapii i (lub) zwiększenie dawki.

Zapobieganie nawrotom owrzodzenia żołądka i dwunastnicy w trakcie terapii NLPZ u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ
15 mg raz na dobę. W przypadku niepowodzenia terapii należy zwiększyć dawkę do 30 mg raz na dobę.

Eradykacja Helicobacter pylori
Zalecana dawka to 30 mg lansoprazolu 2 razy na dobę przez tydzień w skojarzeniu z antybiotykami w następujących schematach:

a) amoksycylina 1 g dwa razy na dobę + klarytromycyna 500 mg dwa razy na dobę,
b) klarytromycyna 250 mg dwa razy na dobę + metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę,
c) amoksycylina 1 g dwa razy na dobę + metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę.
Należy wziąć pod uwagę lokalne zalecenia terapeutyczne, np. wytyczne krajowe, uwzględniające oporność bakterii i zalecające odpowiednie stosowanie leków przeciwbakteryjnych.

Zaburzenia czynności wątroby lub nerek
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie należy jednak stosować dawki większej niż zwykle stosowana 30 mg na dobę. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia lansoprazolem pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie powinni otrzymywać dawki większej niż 30 mg, u osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawka nie powinna być większa niż 15 mg na dobę. Z powodu braku danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować lansoprazolu u tych pacjentów.

Dzieci
Nie zaleca się stosowania lansoprazolu u dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność jego stosowania nie zostały potwierdzone w tej grupie wiekowej. Należy unikać podawania lanzoprazolu małym dzieciom w wieku poniżej 1 roku życia, ponieważ dostępne dane nie wykazują korzyści z leczenia choroby refluksowej przełyku.

Pacjenci w podeszłym wieku
W związku z przedłużoną eliminacja produktu leczniczego z organizmu leczenie lansoprazolem pacjentów w tej grupie wiekowej prowadzi się indywidualnie dobraną dawką z zakresu 15-30 mg. Nie należy przekraczać dawki 30 mg na dobę.

Kapsułki należy przyjmować w całości, popijając płynem. Kapsułkę można też opróżnić, jednak jej zawartości nie należy przed zażyciem rozgryzać lub rozgniatać. Przyjmowanie produktu leczniczego równocześnie z pokarmem powoduje spowolnienie i pogorszenie wchłaniania lansoprazolu. Najlepsze działanie produktu leczniczego uzyskuje się, gdy jest on przyjmowany na czczo.

Lanuzl S 30 mg

Lek Lanzul należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem.

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy
Zalecana dawka to 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie. U pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, lekarz zaleci kontynuowanie terapii lekiem w tej samej dawce przez następne 2 tygodnie.

Leczenie choroby wrzodowej żołądka
Zalecana dawka to 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. W ciągu 4 tygodni następuje zazwyczaj wygojenie wrzodu żołądka, jednakże u pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, lekarz zaleci kontynuowanie terapii lekiem w tej samej dawce przez następne 4 tygodnie.

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku
Zalecana dawka lansoprazolu to 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których nie dojdzie w tym czasie do pełnego wyleczenia, terapia lekiem w tej samej dawce może być kontynuowana przez następne 4 tygodnie.

Długotrwałe zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku
15 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może być zwiększona do 30 mg na dobę.

Zespół Zollingera-Ellisona
Zalecana dawka początkowa to 60 mg raz na dobę. Terapię lekiem w indywidualnie dobranej dawce należy kontynuować tak długo, jak jest to konieczne. Znane są przypadki stosowania dawek do 180 mg na dobę. Jeśli wymagana dawka dobowa jest większa niż 120 mg, należy podawać ją w dwóch dawkach podzielonych.

Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy powstałych w trakcie leczenia NLPZ
30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. U pacjentów, u których nie doszło w tym czasie do pełnego wyleczenia, można kontynuować terapię przez następne 4 tygodnie. U pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem choroby wrzodowej lub w przypadku trudno gojących się owrzodzeń należy rozważyć przedłużenie terapii i (lub) zwiększenie dawki.

Zapobieganie nawrotom owrzodzenia żołądka i dwunastnicy w trakcie terapii NLPZ u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ
15 mg raz na dobę. W przypadku niepowodzenia terapii należy zwiększyć dawkę do 30 mg raz na dobę.

Eradykacja Helicobacter pylori
Zalecana dawka to 30 mg lanzoprazolu 2 razy na dobę przez tydzień w skojarzeniu z antybiotykami w następujących schematach:

a) amoksycylina 1 g dwa razy na dobę + klarytromycyna 500 mg dwa razy na dobę,
b) klarytromycyna 250 mg dwa razy na dobę + metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę,
c) amoksycylina 1 g dwa razy na dobę + metronidazol 400-500 mg dwa razy na dobę.
Należy wziąć pod uwagę lokalne zalecenia terapeutyczne, np. wytyczne krajowe, uwzględniające oporność bakterii i zalecające odpowiednie stosowanie leków przeciwbakteryjnych.

Zaburzenia czynności wątroby lub nerek
Nie ma konieczności zmiany dawki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie należy jednak stosować dawki większej niż zwykle stosowana 30 mg na dobę. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia lansoprazolem pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby.
Pacjenci z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie powinni otrzymywać leku w dawce większej niż 30 mg, u osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby dawka nie powinna być większa niż 15 mg na dobę. Z powodu braku danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować lansoprazolu u tych pacjentów.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Nie zaleca się stosowania lansoprazolu u dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku nie zostały potwierdzone w tej grupie wiekowej.
Należy unikać podawania lanzoprazolu małym dzieciom w wieku poniżej 1 roku życia, ponieważ dostępne dane nie wykazują korzyści z leczenia choroby refluksowej przełyku.

Pacjenci w podeszłym wieku
W związku z przedłużoną eliminacja leku z organizmu leczenie lansoprazolem pacjentów w tej grupie wiekowej prowadzi się indywidualnie dobraną dawką z zakresu 15-30 mg. Nie należy przekraczać dawki 30 mg na dobę.

Kapsułki należy przyjmować w całości, popijając płynem. Kapsułkę można też opróżnić, jednak jej zawartości nie należy przed zażyciem rozgryzać lub rozgniatać. Przyjmowanie leku równocześnie z pokarmem powoduje spowolnienie i pogorszenie wchłaniania lansoprazolu. Najlepsze działanie leku uzyskuje się gdy jest on przyjmowany na czczo.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Nie są znane objawy przedawkowania lansoprazolu u ludzi.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek należy przyjmować rano, przed śniadaniem. Jeśli zachodzi konieczność przyjmowania leku dwa razy na dobę, należy jedną dawkę zażyć przed śniadaniem, a drugą przed kolacją.
Przyjmowanie leku równocześnie z pokarmem powoduje spowolnienie i pogorszenie wchłaniania lansoprazolu.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Brak danych dotyczących przyjmowania leku Lanzul S w ciąży, dlatego też nie zaleca się jego stosowania w ciąży.