Dormicum

Dormicum jest krótko działającym lekiem nasennym. Lek wykazuje również działanie uspokajające, przeciwdrgawkowe oraz zwiotczające mięśnie. Substancją czynną leku jest midazolam, należący do grupy benzodiazepin.

Wskazania do stosowania:
Krótkotrwałe leczenie bezsenności.
Stosowanie benzodiazepin jest wskazane jedynie, gdy dolegliwości są ciężkie, uniemożliwiają normalne funkcjonowanie lub powodują znaczne wyczerpanie u pacjenta.

Midazolam stosowany jest również w premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi lub diagnostycznymi.

Lek ten należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie powinno trwać jak najkrócej, zazwyczaj od kilku dni do maksymalnie dwóch tygodni. Sposób zmniejszania dawki w czasie odstawiania leku u poszczególnych pacjentów lekarz ustali indywidualnie.
Leczenia nie należy przerywać nagle. Niekiedy konieczne bywa przedłużenie leczenia poza zalecany maksymalny okres leczenia. Decyzję taką lekarz podejmuje po powtórnej ocenie stanu pacjenta.
Ze względu na szybkie działanie leku tabletki Dormicum należy zażyć przed spoczynkiem. Tabletki leku Dormicum można przyjmować o dowolnej porze dnia, pod warunkiem, że po zażyciu leku pacjent udaje się na spoczynek i ma zapewnione przynajmniej 7-8 godzin niezakłóconego snu. Tabletki należy przyjmować w całości, bez rozgryzania popijając je
płynem.

Zwykle stosowane dawkowanie
Dorośli: od 7,5 mg do 15 mg.
Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej zalecanej dawki. Nie należy przekraczać dawki maksymalnej ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego, włącznie z istotną klinicznie depresją układu oddechowego (spowolnienie lub spłycenie oddechu), i depresją układu krążenia (spowolnienie rytmu serca).
Nie należy przyjmować leku dłużej niż zalecił lekarz.

Wskazówki dotyczące dawkowania w szczególnych grupach pacjentów
Osoby w podeszłym wieku i (lub) wyniszczone:
U osób w podeszłym wieku i (lub) wyniszczonych lek Dormicum działa silniej. Z tego powodu ryzyko znaczącej depresji układu oddechowego i (lub) krążenia jest w tej grupie chorych wyższe. U osób w podeszłym wieku i (lub) wyniszczonych zalecana dawka wynosi 7,5 mg.

Osoby z zaburzeniami czynności wątroby:
Dawka zalecana w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wynosi 7,5 mg. Lekarz będzie monitorował objawy życiowe pacjenta, a w razie potrzeby zmniejszy dawkę leku.

Osoby z zaburzeniami czynności nerek:
U pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czynności nerek może dojść do bardziej nasilonej i przedłużonej sedacji oraz zaburzeń układu oddechowego i (lub) krążenia. Zalecana dawka wynosi 7,5 mg lub mniej.

Premedykacja
W premedykacji (farmakologicznym przygotowaniu do zabiegu) lek Dormicum należy podać 30 do 60 minut przed zabiegiem.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Dormicum jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Objawy
Midazolam, tak jak inne leki z grupy benzodiazepin, często powodują senność, bezład, zaburzenia mowy, oczopląs. Przedawkowanie leku Dormicum rzadko zagraża życiu, jeśli nie zażyto go łącznie z innymi lekami, ale może prowadzić do zniesienia odruchów (czyli zniesienia automatycznych reakcji organizmu na bodźce), bezdechu, zmniejszenia napięcia mięśni, niedociśnienia, zaburzeń układu oddechowego i (lub) układu krążenia i w rzadkich przypadkach, do śpiączki. Śpiączka, jeśli się pojawi, zwykle trwa kilka godzin, ale może być nasilona i nawracająca, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia układu oddechowego są silniejsze po zastosowaniu benzodiazepin przez osoby z chorobami układu oddechowego.

Benzodiazepiny nasilają efekt innych substancji oddziaływujących na układ nerwowy, łącznie z alkoholem.

Leczenie
Lekarz będzie monitorować objawy życiowe pacjenta i wdroży odpowiednie do jego stanu klinicznego dodatkowe procedury monitorujące, diagnostyczne i lecznicze. Może być konieczne objawowe leczenie zaburzeń ze strony układu sercowo-naczyniowego i (lub) układu nerwowego.

W przypadku przedawkowania w ciągu 1-2 godzin po podaniu doustnym leku należy zastosować węgiel aktywowany w celu zmniejszenia wchłaniania leku. Jeśli pacjent jest senny i zdecydowano się podać węgiel aktywowany, należy zapewnić ochronę dróg oddechowych. W razie zatruć mieszanych można rozważyć płukanie żołądka, nie jest to jednak postępowanie rutynowe.

W przypadku zaburzeń układu nerwowego lekarz rozważy podanie leków działających przeciwnie do benzodiazepin, takich jak flumazenil (Anexate). Należy jednak pamiętać, że pacjent bezwzględnie wymaga monitorowania stanu klinicznego. Flumazenil powinien być używany ze szczególną ostrożnością, gdy doszło do jednoczesnego zatrucia lekami obniżającymi próg drgawkowy (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne).

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy unikać spożywania alkoholu w czasie leczenia lekiem Dormicum, gdyż jednoczesne stosowanie midazolamu i alkoholu może nasilać efekt uspokajający i nasenny

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Nie ma wystarczających danych, aby ocenić bezpieczeństwo stosowania midazolamu w trakcie ciąży. Nie należy stosować benzodiazepin u kobiet w ciąży, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne.

Jeżeli, w wyjątkowych przypadkach, lekarz rozważa podawanie leku w czasie ostatniego trymestru ciąży lub w czasie połogu, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia hipotermii (obniżenia temperatury ciała), hipotonii (osłabienia napięcia mięśni), zaburzeń ssania lub umiarkowanego hamowania czynności układu oddechowego u noworodka, związanych z działaniem midazolamu. U dzieci matek, które długotrwale przyjmowały benzodiazepiny w ostatnim okresie ciąży, może rozwinąć się uzależnienie fizyczne od leku i ryzyko wystąpienia objawów odstawienia w okresie pourodzeniowym.

Leku Dormicum nie powinny przyjmować kobiety karmiące piersią, ponieważ midazolam przenika do mleka.