Davercin

Davercin zawiera jako substancję czynną cykliczny węglan erytromycyny, który należy do antybiotyków makrolidowych. Hamuje rozwój wielu bakterii (działanie bakteriostatyczne).

Davercin jest stosowany w leczeniu następujących zakażeń:
– zakażenia dróg oddechowych, np. zapalenie płuc wywołane przez Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae;
– krztusiec (wywoływany przez Bordetella pertussis) u niemowląt i małych dzieci, również zapobieganie zakażeniu pałeczką krztuśca (u osób mających bezpośredni kontakt z chorym);
– zapalenie cewki moczowej wywołane przez Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealyticum;
– zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez Campylobacter jejuni, Campylobacter coli;
– łupież rumieniowaty (wywoływany przez Corynebacterium minutissimum);
– wrzód miękki (wywoływany przez Haemophilus ducreyi);
– zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez szczepy Staphylococcus aureus niewrażliwe na penicyliny oraz u pacjentów uczulonych na antybiotyki z grupy penicylin;
– cykliczny węglan erytromycyny uważany jest za antybiotyk alternatywny w przypadku nadwrażliwości na penicyliny w paciorkowcowym zapaleniu gardła, płonicy (Streptococcus pyogenes), zakażeniach wywoływanych przez Streptococcus pneumoniae, błonicy (Corynebacterium diphtheriae), różycy (Erysipelothrix rusiopathiae), rzeżączce (Neisseria gonorrhoeae), wczesnej kile (Treponema pallidum), w zapobieganiu bakteryjnemu zapaleniu wsierdzia u chorych poddanych zabiegom stomatologicznym.

Jaki jest skład Davercin, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest cykliczny węglan erytromycyny.
1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 30 mg cyklicznego 11,12-węglanu erytromycyny.

Substancje pomocnicze to: karmeloza sodowa, disodu wodorofosforan bezwodny, substancja poprawiająca smak i zapach wiśniowa, substancja poprawiająca smak i zapach karmelowa, lecytyna sojowa, żółcień chinolinowa (E 104), sacharoza.

Dawkowanie preparatu Davercin – jak stosować ten lek?

Dorośli
Dawka początkowa wynosi zwykle 750 mg (5 miarek). Następnie podaje się 525 mg (3,5 miarki) co 12 godzin. W ciężkich zakażeniach dawkę można zwiększyć do 2 g na dobę, w dwóch dawkach podzielonych, to znaczy po 1 g (7 miarek) co 12 godzin.

Dzieci
Dawka początkowa wynosi zwykle 30 mg/kg mc. Następnie podaje się 15 mg/kg mc. co 12 godzin.

Czas leczenia
Dokładny czas leczenia ustala lekarz.

Sposób podawania
Lek podaje się na czczo, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku.

Sposób przygotowania zawiesiny
Do butelki z granulatem wlać do kreski (60 ml) przegotowaną, ostudzoną wodę. Wstrząsać do uzyskania zawiesiny. Po odstawieniu, jeśli trzeba, dopełnić wodą do kreski.

Przed podaniem każdej dawki butelkę z zawiesiną należy zawsze energicznie wstrząsnąć.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Jeżeli pacjent przyjął większą dawkę leku Davercin niż zalecana, objawy mogą obejmować podrażnienie żołądka i jelit (nudności, wymioty lub biegunkę, ból brzucha) oraz zaburzenia słuchu.

W przypadku zażycia większej dawki niż zalecana należy poinformować lekarza prowadzącego lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu. Należy zabrać ze sobą lek w oryginalnym pudełku tak, aby personel mógł dokładnie sprawdzić, jaki lek został zastosowany.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Davercin – czy mogę spożywać alkohol?

Lek podaje się na czczo, 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku.

Czy można stosować Davercin w okresie ciąży i karmienia piersią?

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Davercin zawiera sacharozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, powinien on skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Davercin zawiera żółcień chinolinową (E 104), dlatego może powodować reakcje alergiczne.

Ulotka Davercin – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów