Cortare

Lek CORTARE zawiera jako substancję czynną – dipropionian beklometazonu, który należy do grupy glikokortykosteroidów. Beklometazon stosowany w inhalacjach wykazuje charakterystyczne dla glikokortykosteroiów silne działanie przeciwzapalne, które występuje głównie w oskrzelach. Działanie leku następuje stopniowo w ciągu tygodnia od rozpoczęcia przyjmowania. W związku z tym, nie jest on odpowiedni do leczenia ostrych napadów astmy. Ponadto zwęża naczynia krwionośne oraz hamuje późną fazę reakcji alergicznej.

Wskazania do stosowania:
– Leczenie pacjentów z astmą o zaostrzającym się przebiegu, u których nie stwierdza się opanowania objawów astmy za pomocą leków rozszerzających oskrzela.
– Terapia pacjentów niewystarczająco reagujących na leczenie kromoglikanem disodowym w skojarzeniu z lekami rozszerzającymi oskrzela.
– Terapia pacjentów z ciężką przewlekłą astmą, którzy są leczeni kortykosteroidami stosowanymi ogólnie.

W celu opanowania objawów astmy należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę preparatu.

Dawkowanie

Dorośli:
Dawka początkowa wynosi zwykle 200 mikrogramów dwa razy na dobę. W cięższych przypadkach astmy, leczenie można rozpocząć (lub zwiększyć dawkę początkową) od podania 600 do 800 mikrogramów na dobę, a następnie dawkę zmniejszyć, po uzyskaniu stabilizacji stanu pacjenta. Całkowita dawka dobowa może być podawana w dwóch, trzech lub czterech równo podzielonych częściach.

Osoby w podeszłym wieku:
Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci:
100 mikrogramów należy podawać dwa, trzy lub cztery razy na dobę, zgodnie z reakcją dziecka na leczenie. Ewentualnie, lek można podawać w dawce 100 do 200 mikrogramów dwa razy na dobę.
Dawka początkowa wynosi zwykle 100 mikrogramów dwa razy na dobę.

Osoby z niewydolnością nerek:
Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek.

Osoby z niewydolnością wątroby:
Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Sposób podawania
Inhalacja doustna.

Ważne jest, aby pacjent przestrzegał zaleceń dotyczących dawkowania, wydanych przez lekarza prowadzącego. Nie należy zwiększać ani zmniejszać dawki leku bez konsultacji z lekarzem. Toksyczność ostra dipropionianu beklometazonu jest mała. Jedynym działaniem szkodliwym, występującym po inhalacji dużych ilości leku w trakcie krótkiego okresu, jest zahamowanie czynności układu podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowego. W takim przypadku nie istnieje konieczność wdrażania nagłego leczenia. Należy kontynuować stosowanie leku CORTARE w zalecanej dawce – wówczas wydolność tego układu powraca do normy. Zaobserwowano zmniejszenie stężenia kortyzolu w surowicy krwi u pacjentów, którzy otrzymywali zalecaną maksymalną dawkę dipropionianu beklometazonu dwa razy na dobę.

Przyjmowanie dipropionianu beklometazonu przez tygodnie lub miesiące w nadmiernych dawkach może spowodować, oprócz hamowania czynności układu podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowego, stopniową atrofię nadnerczy. W takiej sytuacji pacjent powinien być leczony jako uzależniony od steroidów, należy rozpocząć podawanie doustne steroidu w odpowiedniej dawce podtrzymującej. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta można zmienić glikokortykosteroid podawany doustnie na beklometazon w inhalacji. Pacjentom zaleca się regularne przeprowadzanie testów czynności kory nadnerczy

Nie dotyczy.

Ciąża
Lek CORTARE może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść dla matki przewyższa ryzyko powikłań u płodu. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w czasie ciąży. Stosowanie dużych dawek kortykosteroidów ogólnoustrojowych u ciężarnych zwierząt może powodować nieprawidłowości rozwojowe płodu, takie jak rozszczep podniebienia oraz zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego. Brak informacji na temat stosowania zarówno HFA-134a, jak i dipropionianu beklometazonu z gazem nośnikowym HFA-134a u kobiet w ciąży. U ciężarnych zwierząt, poddanych działaniu HFA-134a w dużych stężeniach nie stwierdzono żadnych działań niepożądanych.

Karmienie piersią
Lek CORTARE może być stosowany u kobiet karmiących piersią tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść dla matki przewyższa ryzyko powikłań u płodu. Badania, w których podawano HFA-134a w preparacie aerozolowym ciężarnym oraz karmiącym szczurom i królikom nie wykazały jakichkolwiek szczególnych zagrożeń. Istnieje prawdopodobieństwo, iż dipropionian beklometazonu przenika do mleka. Jednakże biorąc pod uwagę względnie niewielkie dawki podawane wziewnie, stężenie tej substancji w mleku jest raczej niskie. U matek karmiących piersią należy rozważyć korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.