Citrolyt

Powstawaniu złogów moczanowych w drogach moczowych sprzyja kwaśny odczyn moczu. W środowisku kwaśnym kwas moczowy wytrąca się w trudno rozpuszczalnej postaci, natomiast w środowisku obojętnym przechodzi w łatwo rozpuszczalny moczan jednosodowy. Lek Citrolyt dzięki własnościom buforującym umożliwia doprowadzenie pH moczu w granicach od 6,4 do 6,8 (czyli bliskie obojętnego). W środowisku o pH od 6,4 do 6,8 kwas moczowy i jego sole nie wykazują zdolności krystalizacji, powstałe w drogach moczowych złogi ulegają wtórnemu rozpuszczeniu.

Wskazania do stosowania
Lek Citrolyt stosuje się w:
– kamicy dróg moczowych złożonej z kwasu moczowego i moczanów
– dnie moczanowej

Nie stosować leku na czczo. Lek należy przyjmować najlepiej bezpośrednio po spożyciu posiłku. Ustaloną dawkę granulatu należy rozpuścić w pół szklanki wody i wypić. W czasie leczenia należy przestrzegać, aby dobowa ilość spożywanych płynów wynosiła co najmniej od 2 do 2,5 litra. Lekarz zaleci dodatkowe uzupełnienie płynów w przypadku utraty wody w wyniku silnego pocenia się, wymiotów itp.

Do odmierzania prawidłowej dawki leku należy używać łyżki miarowej podwójnej (o objętości 2,5 ml z jednej strony łyżki oraz objętości 5,0 ml z drugiej strony) załączonej do opakowania jednostkowego. Po odmierzeniu odpowiedniej dawki leku, należy szczelnie zamknąć pojemnik.

Zwykle lek jest stosowany jak opisano poniżej.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat:
Dawkowanie leku wymaga indywidualnego ustalenia na podstawie pomiaru odczynu pH moczu pacjenta za pomocą papierka wskaźnikowego. Pomiaru dokonuje się przez uchwycenie papierka wskaźnikowego załączoną klamerką i zanurzenie go w moczu oraz natychmiastowe porównanie powstałego zabarwienia ze skalą barw umieszczoną w książeczce zawierającej papierki wskaźnikowe. Pomiaru dokonuje się trzy razy na dobę przed każdorazowym użyciem leku. Dawkowanie leku należy tak ustalić, aby odczyn moczu wykazywał pH w granicach od 6,4 do 6,8. W przypadku stwierdzenia w poszczególnych pomiarach, że odczyn moczu wykazuje pH poniżej 6,4 należy dawkę zwiększyć, zaś przy pH powyżej 6,8 dawkę należy zmniejszyć. Ponieważ każdy pomiar dotyczy dawki użytej poprzednio, korektę dawki dokonuje się w następujący sposób: podczas porannego badania moczu stwierdzono pH poniżej 6,4 świadczy to, że wieczorem dnia poprzedniego dawka leku była zbyt mała. Poranną dawkę należy zwiększyć. To samo dotyczy dawki popołudniowej i wieczornej. Za skuteczną dobową dawkę przyjmuje się ilość 10 g granulatu podzielonego na trzy porcje wg poniższego schematu:
– rano, ok. godziny 700 – 800 objętość na 2,5 ml łyżki miarowej (czubatej) załączonej do opakowania (co odpowiada 2,5 g granulatu)
– po obiedzie, ok. godziny 1400 – 1500 objętość na 2,5 ml łyżki miarowej (czubatej) załączonej do opakowania (co odpowiada 2,5 g granulatu)
– wieczorem, ok. godziny 2200 objętość na 5,0 ml łyżki miarowej (czubatej) załączonej do opakowania (co odpowiada 5,0 g granulatu).

Schemat ten wymaga jednak każdorazowego indywidualnego sprawdzenia na podstawie kilkakrotnych pomiarów odczynu pH moczu i ewentualnego skorygowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Stosowanie leku Citrolyt u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby jest przeciwwskazane.

Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności modyfikowania sposobu podawania i dawkowania leku u pacjentów w podeszłym wieku.

Objawy przedawkowania:
kołatanie serca, obrzęk kończyn, zmniejszenie lub zwiększenie tętna, zaburzenia równowagi.
Leczenie: nie ma specyficznej odtrutki, lekarz zastosuje leczenie objawowe.

Nie należy pić alkoholu podczas stosowania leku Citrolyt, ponieważ może nasilać działania niepożądane
leku dotyczące układu nerwowego.

Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży i dlatego nie
należy stosować leku u tych pacjentek. Lek może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności do suplementacji cytrynianem sodu, cytrynianem potasu i kwasem cytrynowym, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.