Azathioprine VIS

Azatiopryna jest lekiem immunosupresyjnym. Stosowana jest w monoterapii lub, częściej, w skojarzeniu z innymi lekami (zazwyczaj kortykosteroidami):
w chorobach o podłożu autoimmunologicznym, takich jak: toczeń rumieniowaty układowy, ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, guzkowe zapalenie okołotętnicze, pęcherzyca zwyczajna-piodermia zgorzelinowa, autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekła oporna plamica małopłytkowa, autoimmunologiczne przewlekłe zapalenie wątroby.

Azatioprynę stosuje się, gdy choroby te nie poddają się leczeniu kortykosteroidami, nie można ich leczyć kortykosteroidami albo wymagają do leczenia dawek kortykosteroidów powodujących ciężkie działania niepożądane. W tym ostatnim przypadku stosowanie azatiopryny pozwala zmniejszyć dawki podtrzymujące steroidów; po przeszczepieniu narządów, takich jak nerki, serce i wątroba azatiopryna jest stosowana w celu wydłużenia czasu przeżycia przeszczepianych narządów, po przeszczepieniu nerek – w celu zmniejszenia dawek kortykosteroidów.

Działanie leku prowadzi do zapobiegania namnażania się komórek uczestniczących w odpowiedzi
immunologicznej. Ze względu na mechanizm działania, działanie terapeutyczne leku może wystąpić dopiero po tygodniach lub miesiącach leczenia.

Dawkowanie w przeszczepach
Lek podaje się doustnie po posiłku, przy czym dawka dobowa może być podana jednorazowo. Wielkość dawki lekarz dobierze indywidualnie, w zależności od stanu klinicznego i czynności szpiku kostnego pacjenta.

W pierwszym dniu po przeszczepieniu narządu – 5 mg/kg masy cała/dobę, potem dawkapodtrzymująca od 1 do 4 mg/kg mc. na dobę.

Dawkę tę należy dostosować do odpowiedzi klinicznej i tolerancji hematologicznej. Ze względu na niebezpieczeństwo odrzucenia przeszczepu, leczenie azatiopryną należy prowadzić dożywotnio, choć czasem stosując małe dawki leku.

Dawkowanie w innych wskazaniach
W innych wskazaniach lek stosuje się u dorosłych i dzieci w dawce dobowej od 1 do 3 mg/kg mc. Po wystąpieniu wyraźnego efektu klinicznego, lekarz prowadzący rozważy zmniejszenie dawki podtrzymującej do możliwie najmniejszej. Dawka może wynosić od mniej niż 1 mg /kg mc. do 3 mg /kg mc. Jeśli po 3 miesiącach leczenia stan pacjenta się nie poprawi, lekarz rozważy odstawienie leku Azathioprine VIS.

Wskutek przedawkowania dochodzi początkowo do zmniejszenia liczby leukocytów i płytek krwi. Dalszą konsekwencją może być silniejsze zahamowanie czynności szpiku i pancytopenia (obniżenie liczby wszystkich elementów komórkowych krwi: krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi). Mogą równocześnie wystąpić bardziej nasilone inne objawy niepożądane, spowodowane działaniem na szpik. W skrajnych przypadkach, w razie cytopenii (zmniejszenia liczby krwinek) zagrażającej powikłaniami (znaczna małopłytkowość, agranulocytoza) potrzebne może być objawowe leczenie hematologiczne. W przypadku zażycia większej dawki leku niż przepisana, należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Lek najlepiej jest stosować po posiłku, popijając wodą.

Lek jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży. W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią.