Antidol 15

Antidol 15 jest złożonym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, dostępnym w postaci tabletek. Zawiera paracetamol zmniejszający ból i działający przeciwgorączkowo oraz kodeinę, należącą do grupy leków zwanych opioidowymi lekami przeciwbólowymi, które łagodzą ból. Kodeina może być stosowana w monoterapii lub z innymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol. Działanie przeciwbólowe leku Antidol 15 utrzymuje się około 4 godzin. Zarówno paracetamol, jak i kodeina ulegają metabolizmowi w wątrobie. Całkowite wydalenie z moczem następuje po 24 godzinach.

Kodeinę można stosować u dzieci w wieku od 12 lat w krótkotrwałym łagodzeniu umiarkowanego bólu, który nie jest łagodzony innymi lekami przeciwbólowymi, takimi jak paracetamol lub ibuprofen, stosowanymi w monoterapii.

Wskazania
Ból o średnim i dużym nasileniu, różnego pochodzenia, np.: ból głowy, ból po ekstrakcji zęba, ból kostno-stawowy, także pourazowy, ból pourazowy tkanek miękkich, ból miesiączkowy

Dorośli
1-2 tabletki co 4-6 godzin do 4 razy na dobę (maksymalnie 8 tabletek na dobę).

Młodzież w wieku od 12 do 18 lat
W razie potrzeby dzieci w wieku 12 lat lub starsze powinny przyjmować 1-2 tabletki leku Antidol 15 co sześć godzin. Nie należy przyjmować więcej niż 8 tabletek w ciągu 24 godzin.

Dzieci w wieku poniżej 12 lat
Leku Antidol 15 nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat ze względu na ryzyko ciężkich zaburzeń oddychania.

Leku nie należy przyjmować dłużej niż 3 dni. Jeżeli ból nie ustąpi po 3 dniach, należy zasięgnąć porady lekarza.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku
Brak jest danych dotyczących wpływu leku stosowanego w zalecanej dawce na osoby w podeszłym wieku. W przypadku zaburzeń czynności wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki leku. Lek należy przyjmować po posiłku, obficie popijając płynem.

W przypadku zażycia dawki preparatu Antidol 15 większej niż zalecana, ze względu na możliwość ciężkiego uszkodzenia wątroby, które może wystąpić z pewnym opóźnieniem, nawet w przypadku dobrego samopoczucia, należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub do najbliższego szpitala. Należyzabrać ze sobą opakowanie przyjętego leku. Objawy przedawkowania mogą być nasilone w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu i przyjmowania leków psychotropowych. Pierwszym objawem przedawkowania są: nudności, wymioty, zawroty głowy, senność, utrata łaknienia, bóle brzucha, spastyczny skurcz oskrzeli, odczyny skórne w postaci wysypki, pokrzywka. Można zaobserwować zwężenie źrenic. Niedociśnienie i tachykardia są możliwe, ale mało prawdopodobne. Uszkodzenie wątroby może być widoczne po okresie od 12 do 48 godzin od zażycia.
Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna (zatrzymanie kwasów lub nadmierna utrata zasad, ze spadkiem wartości pH). W ciężkich zatruciach niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii (uszkodzenie mózgu), krwawień, hipoglikemii (obniżenia stężenia cukru we krwi), obrzęku mózgu i śmierci. Nawet w przypadku braku ciężkiego uszkodzenia wątroby może powstać ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą kanalikową, której objawem może być ból w okolicy lędźwiowej, z towarzyszącym krwiomoczem i białkomoczem. Obserwowano również zaburzenia rytmu serca i zapalenie trzustki.

Leczenie
Nawet w przypadku braku znaczących wczesnych objawów przedawkowania preparatu Antidol, pacjenta należy skierować do szpitala w celu podjęcia natychmiastowego leczenia. Objawy przedawkowania mogą być ograniczone do nudności i wymiotów i mogą nie odzwierciedlać stopnia przedawkowania i ryzyka uszkodzenia narządów wewnętrznych. W leczeniu należy uwzględnić ogólne leczenie objawowe i leczenie podtrzymujące, włącznie z zapewnieniem drożności dróg oddechowych i monitorowaniem czynności życiowych do momentu uzyskania stabilizacji parametrów życiowych. O ile od zażycia leku nie upłynęła godzina, należy rozważyć podanie węgla aktywowanego. W przypadku śpiączki lub depresji układu oddechowego należy podać nalokson.

Nalokson należy do grupy antagonistów konkurencyjnych i ma krótki okres półtrwania, w związku z czym u pacjentów z ciężkim zatruciem kodeiną (jednym ze składników leku Antidol 15) konieczne może być podanie dużych, powtarzalnych dawek tego leku. Pacjenta należy obserwować co najmniej przez 4 godziny od zażycia leku lub przez 8 godzin w przypadku wcześniejszego leczenia podtrzymującego preparatem nalokson.

Należy kontrolować stężenie paracetamolu w surowicy po 4 godzinach od przyjęcia paracetamolu lub później (wcześniejsze wartości stężenia paracetamolu w surowicy są niewiarygodne). Stosowanie N-acetylocysteiny może być pomocne w okresie do 24 godzin od przyjęcia paracetamolu, aczkolwiek najskuteczniej jest zastosować N-acetylocysteinę przed upływem 8 godzin od przyjęcia paracetamolu. Skuteczność antidotum spada gwałtownie po tym okresie czasu. O ile to konieczne, N-acetylocysteinę można podać dożylnie zgodnie ze schematem dawkowania tego preparatu. W przypadku braku wymiotów doustnie podana metionina może być właściwym sposobem postępowania w miejscach odległych od szpitala. Leczenie pacjentów, u których wystąpiła ciężka niewydolność wątroby po 24 godzinach od przyjęcia paracetamolu, powinno być skonsultowane z Centrum Toksykologii lub oddziałem hepatologicznym.

Brak danych.

Brak jest wystarczających dowodów dotyczących bezpieczeństwa stosowania paracetamolu w ciąży. Istnieją dowody, iż narażenie na kodeinę podczas ciąży może wiązać się z większą częstością występowania wad rozwojowych układu oddechowego.

Paracetamol i kodeina przenikają do mleka matki w nieznacznej ilości.
Nie należy przyjmować kodeiny w okresie karmienia piersią. Kodeina i morfina przenikają do mleka kobiecego.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku